Danıştay 13. Daire 2016/409 Esas 2022/1553 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2016/409
Karar No:2022/1553

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

DAVALI : … Kurumu
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, imtiyaz sözleşmesi kapsamında hizmet sunmak amacıyla ülke genelinde kurulmak istenilen radyolink sistemleri için 31/05/2012 tarih ve 1246 sayılı yazı ile frekans bantlarında sistem kurma izni verilmesi istemiyle yapılan başvuru üzerine, frekansların tahsis edilebilmesi için 2013 yılı sonuna kadar kıst olarak hesaplanan (Ocak ayı içerisinde ödenmesi halinde 806,325,23 TL + %18 KDV, Şubat ayı içerisinde ödenmesi halinde 739,131,46 TL + %18 KDV, Mart ayı içerisinde ödenmesi halinde 671,937,69 TL + %18 KDV) kullanım hakkı ücretinin ödenmesi hâlinde kullanım hakkı tahsisi yapılacağının bildirilmesine ilişkin … tarih ve …-… sayılı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen kararda; elektronik haberleşme cihaz, sistem ve şebekelerinin kurulması ve işletilmesine müsaade edilmesinin, gerekli frekans, numara, uydu pozisyonu ve benzeri kaynak tahsislerinin yapılması ile bunların düzenlenmesinin Devletin yetki ve sorumluluğu altında olduğu, 5809 sayılı Kanun ile getirilen kullanım hakkı ücretlerinin, Devletin yetki ve sorumluluğunda bulunan kaynakların özel hukuk kişilerine kullandırılması karşılığında alınan ücretler olduğu, Bakanlar Kurulu kararı ile belirlenen kullanım hakkı ücretlerinin Hazineye ait bir gelir olduğu, davalı idarenin kullanım hakkı ücretlerinin 5809 sayılı Kanun'a uygun olarak alınmasını gözetmekle sorumlu bulunduğu, işletmecilere kullanım hakkı ücretini ödemeleri şartıyla ek kaynak tahsisi yapılabileceği; davacı tarafından, talep edilen frekansların ücretlerinin imtiyaz sözleşmesi imzalanırken ödendiği, talep edilen frekansların ek kaynak tahsisine girmediği ve hâlen kullanılmakta olduğu şeklindeki iddialarını destekleyici bilgi ve belgelerin sunulamadığı; bu durumda, davacı tarafından talep edilen frekansların ek kaynak tahsisi kapsamında bulunduğu anlaşıldığından dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 2005 yılında imzalanan imtiyaz sözleşmesi ile tahsis edilen frekanslar için kullanım hakkı ücretinin ödenmemesi gerektiği, hâlihazırda kullanılmakta olan frekansların ücretlerinin özelleştirme bedeli ile ödendiği, davacı şirketin özelleştirilmesi sırasında değer tespiti yapılırken kullanımına tahsisli numara ve frekansların dikkate alındığı, dava konusu frekansların ek kaynak tahsisi kapsamında sonradan tahsisi istenen frekanslar olmadığı, uzun yıllardır davacı şirkete tahsisli ve davacı şirket tarafından kullanılan frekanslar olduğu, imtiyaz sözleşmesi sonrasında yeni frekans tahsisi talebinde bulunulmadığı, 2006 yılında imzalanan protokolde kullanım hakkı ücretlerinin düzenlenmediği, davalı idarenin benzer nitelikteki … tarih ve … sayılı işlemine karşı açılan davanın derdest olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, davacı şirketçe talep edilen söz konusu frekansların imtiyaz sözleşmesi kapsamında davacı şirkete tahsisli olmadığı, … tarih ve … sayılı yazı ile tahsis talebinde bulunulduğu, idarelerince noktadan noktaya tahsisler yapıldığı, ülke genelinde bant hâlinde tahsis yapılmasının söz konusu olmadığı, noktasal taleplerin ek kaynak tahsisi kapsamında değerlendirildiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki ... İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 07/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.