Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/40357 Esas 2019/23094 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/40357
Karar No: 2019/23094
Karar Tarihi: 12.12.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/40357 Esas 2019/23094 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı, davalılara karşı muvazaalı hareket ettiği iddiasıyla alacak davası açmıştır. Bölge Adliye Mahkemesi, muvazaanın varlığını kabul ederek davacı lehine ücret takdir etmiştir. Ancak Yargıtay 22. Hukuk Dairesi, davacının alacak taleplerini kanıtlayamadığından ve dava muvazaa iddiasına dayandığından, davacı lehine ücret takdir edilmemesi gerektiğine karar vermiştir. Bu nedenle hükmün, vekalet ücreti kısmı çıkarılarak, davacı lehine ücret takdir edilmemesine karar verilmesine hükmedilmiştir. Karar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmıştır. Kanuna göre, davacının alacak taleplerini kanıtlayamaması nedeniyle davacı lehine ücret takdir edilmemesi gerekir.

22. Hukuk Dairesi 2017/40357 E. , 2019/23094 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönleri usul ve kanuna uygun görülmüştür.
2-Somut olayda, davalılar arasında muvazaanın varlığı kabul edilmiş olmakla birlikte dava muvazaa iddiasına dayalı alacak (eda) davası niteliğinde olduğundan ve alacak talepleri kanıtlanmadığından davacı lehine ücret takdir edilmemesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
Açıklanan husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından, Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 3. bendinde yer alan “Davacı yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 1.980,00 TL vekalet ücreti takdiri ile davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak, davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin hükümden çıkarılarak yerine “Davacı lehine vekalet ücreti takdir edilmesine yer olmadığına,” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 12.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.