İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15593 Esas 2019/21633 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15593
Karar No: 2019/21633
Karar Tarihi: 26.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15593 Esas 2019/21633 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanığın mağdurunu kasten yaralama suçundan mahkum edilmesine karar verdiği ve adli para cezası verildiği belirtilen bir karar okundu. Sanığın adli para cezasının kesin nitelikte olduğu ve temyiz edilemeyeceği belirtildi. Ayrıca suç tarihinin gerekçeli kararda yanlış belirtilmesi bir maddi hata olarak değerlendirildi ve ceza hükmü eksik belirlendiği için düzeltilerek onaylandı. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümleri iptal etmesi durumunda infaz aşamasında dikkate alınacağına dair bilgi verildi. Kararda, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gibi kanun maddeleri yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/15593 E. , 2019/21633 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında mağdur ..."u kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının türü ve miktarı itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında mağdur ...’i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Kolluk tutanaklarına ve adli rapor içeriğine göre suç tarihinin 19.12.2006 olmasına rağmen, gerekçeli karar başlığında 16.12.2006 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirildiğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e ve 87/3. maddeleri uyarınca verilen "1 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası"ndan, TCK"nin 62/1. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim yapıldığında "1 yıl 4 ay 7 gün hapis cezası" yerine, "1 yıl 3 ay 27 gün hapis cezası" verilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığnıdan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 26.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.