
Esas No: 2015/41262
Karar No: 2017/4665
Karar Tarihi: 18.04.2017
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/41262 Esas 2017/4665 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
... vekili avukat ... ... ile 1-..., 2-... İnş. Tem. Ltd. Şti vekili avukat ... ..., 3-... vekili avukat..., 4-...Tar. Tem. İnş. Taah. San. Ve Tic. Ltd. Şti aralarındaki dava hakkında ... 5. Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 3.7.2014 gün ve 2011/1732-2014/852 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı şirketler aracılığı ile belediyelerinde çalışan dava dışı işçinin açtığı işçilik alacakları davası neticesinde ... 8.İcra Müdürlüğünün 2010/8426 Esas sayılı dosyasına kesintilerle birlikte 2.457,49 TL ödediklerini, bu alacağın ödeme tarihi olan 11/08/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan rücuen tazminini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece 03.07.2014 tarihinde davanın kısmen kabulüne, Davalı ... dönemi yönünden davanın zamanaşımı nedeniyle reddine, Davalı ... Peyzaj şirketinden 832,38 TL alacağın ödeme tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine, Davalı ...’dan 1.016,28 TL alacağın ödeme tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş; Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Mahkemece davacının talebinin 683,00 TL lik kısmı reddedilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması nedeniyle davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.