Danıştay 9. Daire 2019/1795 Esas 2022/1144 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/1795
Karar No : 2022/1144

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına bir kısım alışların sahte faturalarla belgelendirildiğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporları uyarınca re’sen tarh edilen 2016 yılı gelir vergisi ile 2016/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemlerine ilişkin geçici vergi ve bu vergiler üzerinden tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacıya fatura düzenleyen … Vergi Dairesi Müdürlüğü mükellefi … Mont. İnş. Nak. Tem. San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi tekniği raporunun değerlendirilmesinden davacının bu mükelleften temin ettiği faturaların gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığı, fatura içeriği mal ve hizmetin gerçekten alındığı iddia edilmiş ise de, bu iddiayı ispat eder nitelikte kanıt gösterilemediği, bu durumda , ilgili dönemde maliyet kayıtlarına intikal ettirdiği faturaların bir kısmının gerçeği yansıtmadığı sonucuna ulaşılan davacı adına gayrisafi hasılatının %20'si oranında kar elde edebileceğinden hareketle hesaplanan fark matrah üzerinden re'sen yapılan gelir vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık bulunmadığı; kesilen üç kat vergi ziyaı cezaları bakımından, sahte fatura kullanımı 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359'uncu maddesinde yazılı fiiller arasında sayıldığından, inceleme raporundaki öneri doğrultusunda salınan gelir vergileri için kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı; davanın 2016/01-03, 2016/04-06, 2016/07-09 dönemine ait üç kat vergi ziyaı cezalı gelir geçici vergisi tarhiyatlarına ilişkin kısmı bakımından 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun mükerrer 120. maddesinin 3. fıkrasına göre dava konusu geçici vergi aslının mahsup süresi geçtiğinden kaldırılması, geçici vergiye bağlı olarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının ise, geçici verginin peşin bir vergi niteliği taşıması nedeniyle bir kata çevrilmesi gerektiği; vergi ziyaı cezalarına uygulanan tekerrür hükmü bakımından ise, davalı idare tarafından tekerrür uygulanmasına neden olarak 2015/11 dönemi için kesilen ve 15/02/2016 tarihinde tebliğ edilerek kesinleşen vergi ziyaı cezasının gösterildiği, Vergi Usul Kanun'unun 339. maddesine göre davacı şirket hakkında cezanın kesinleşme tarihini izleyen 2017 yılı başından itibaren beş yıl içerisinde vergi ziyaı cezası kesilmesini gerektiren bir eylemde bulunması halinde tekerrür hükümleri uygulanabileceğinden vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile gelir geçici vergilerine bağlı olarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezalarına ilişkin kısımının reddine, geçici vergi aslı ile ceza fazlası bakımından davanın kabulü ile bu kısmın kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Gelir geçici vergi beyanlarının düzenlenmesi sonucunda hesaplanan ve ziyaa uğratıldığı tespit edilen geçici vergi tutarlarının, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30/4, 6 ıncı maddesi gereğince re'sen tarh edildiği ve 341 ve 344. maddeleri gereğince vergi ziyaı cezası kesildiği, vergi ziyaı cezasının aynı Kanun'un 359/a-2 maddesinde yazılı fiile sebebiyet verdiğinden üç kat kesildiği ve 339'uncu madde hükmü uyarıca tekerrür uygulandığı, söz konusu geçici vergilerin yapılan tarhiyatın kesinleşmesini müteakip 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 120'nci maddesi hükmü gereği terkin edileceği, davacı mükellefe … Vergi Dairesi Müdürlüğünce düzenlenen … nolu ihbarnameden dolayı 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 339'uncu maddesi uyarınca vergi ziyaı cezası için tekerrür hükmünün uygulandığı, yapılan iş ve işlemlerin usul ve yasaya uygun olduğu iddiasıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NİN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 31/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.