Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddeleri uyarınca açıklanan, TCK"nın 89/4, 22/3-6, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 89/4, 22/3-6, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/09/2012 tarihli, 2012/189 esas, 2012/376 karar sayılı kararının 15/10/2012 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 02/05/2015 tarihinde TCK’nın 179/3. maddesi yollamasıyla 179/2. maddesinde tanımlanan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 15/06/2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/09/2012 tarihli, 2012/189 esas, 2012/376 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Olay günü sanığın 2,43 promil alkollü halde idaresindeki araçla gündüz vakti, iki yönlü, kuru, asfalt kaplama köy yolunda seyri sırasında, aldığı alkolün etkisiyle aşırı hızla girdiği köprüde virajı dönemeyerek, demir bariyerlere çarptığı, araçta yolcu olarak bulunan eşi ve kızının basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına asli ve tam kusurlu olarak sebebiyet verdiği olayda; sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonunda yalnızca taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan ise herhangi bir hüküm kurulmadığı, atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olduğu aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkra kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, somut olayımızda sanığın 2,43 promil alkollü halde kazaya sebebiyet vermesiyle bilinçli taksir koşullarının oluştuğu, ancak müştekilerin yaralanmalarının 89/1 maddesi kapsamında olduğu ve söz konusu taksirle yaralama eylemi açısından kovuşturma şartı olan şikayetin gerçekleşmemesi sebebiyle cezalandırmanın mümkün olmadığı, şikayet yokluğu sebebiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/8. maddesi uyarınca düşürülmesine karar verilmesi gerektiği, sanığın eyleminin 2918 sayılı Kanunun 48/7. maddesi delaleti ile TCK"nın 179/3-2. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu kapsamında kaldığı ve TCK"nın 179/3-2. maddeleri gereğince cezalandırılması gerekirken, yazılı şekilde TCK"nın 89/4, 22/3. maddeleri gereğince mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.