MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
VEKİLİ : AV. ...

Taraflar arasında görülen davada .... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18.01.2016 tarih ve 2015/703-2016/14 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı davalı, bankadan 20.000 TL kredi çektiğini, krediyi ayda 718,77 TL emekli maaşından kesilmesi şeklinde ödemeye başladığını, taksitleri ödeyemeyince banka tarafından maaşının tamamına bloke konduğunu ileri sürerek maaşı üzerindeki blokenin kaldırılarak şimdilik 500 TL nin tarafına verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkil bankadan bireysel kredi kullandığını, keşide edilen ihtarnameye rağmen borç ödenmeyince icra takibi başlatıldığını, davalının maaşına bloke konulması için muvafakat verdiğini, temlikname imzaladığını, maaşından kesilen bedelleri istemesinin hakkın kötüye kullanımı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; 28.02.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5838 Sayılı Kanunun 32. maddesi ile değişik 5510 Sayılı .... 93/1. maddesinde, "bu fıkraya göre haczi yasaklanan gelir, aylık ve ödeneklerin haczedilmesine ilişkin taleplerin, borçlunun muvafakati yok ise, icra müdürü tarafından reddedileceği" düzenlemesine yer verildiği, bu hükmün İİK"nın 83/a maddesine göre daha özel düzenleme içerdiği ve takip hukukuna göre icra takibinin kesinleşmiş olması şartıyla haciz sırasında veya hacizden sonra 5510 Sayılı Yasanın 93. maddesi kapsamındaki gelir, aylık ve ödeneklerin haczine ilişkin verilen muvafakatin geçerli olacağı, bu durumda borçlunun haciz sırasında veya haciz işleminin gerçekleşmesinden sonraki dönemde, haczedilmesi mümkün olmayan mal ve haklarla ilgili olarak bu hakkından vazgeçebileceği, sözleşme hukukuna göre bu yasağın kesin olmadığı, yasanın tarafların iradesine ağırlık vererek muvafakat yoluyla emekli aylıklarına bloke konulmasına, borcun başka teminatlara başvurulmadan ödenmesine imkan sağladığı, böylece tarafların sözleşme ile belirledikleri hükmü ortadan kaldırmadığı, davacının da bu yasal düzenlemeler yürürlükte iken kredi sözleşmesini imzaladığı, taraflarca imzalanan sözleşmenin 5. maddesi ve özellikle takibin kesinleşmesinden bir yıl sonra verilen 20.09.2013 tarihli taahhütname (muvafakat) ile davacının, borcun ödenmemesi halinde banka nezdinde bulunan tüm alacakları, mevduat ve hesapları üzerinde bloke, hapis, mahsup ve takas etme yetkisini davalı bankaya verdiği, kredi geri ödemelerinin maaş hesabından yapılmasına muvafakat etmesinin haksız şart olarak kabulünün mümkün olmadığı, davacının taksitlerin ödenmesine ihtirazı kayıt koymaksızın kesintiye muvafakat edip, borç ödendikten sonra ödenen kredi bedellerinin iadesini doğuracak şekilde bir hakkın kullanılmasının iyiniyet kurallarıyla bağdaşmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı temyiz etmiştir.
-/-

Dava, emekli maaşına konulan blokenin kaldırılması ve yapılan kesintilerin istirdadına ilişkin olup, Mahkemece muvafakatnamenin (temlikname) takibin kesinleşmesinden yaklaşık bir yıl sonra verildiği bu sebeple verilen bu rızanın geçerli olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, yapılan incelemede muvafakatnamenin (temlikname) sözleşme tarihi ile aynı tarih olan 05/12/2013"de verildiği anlaşıldığından Mahkemece yazılı gerekçe ile davanın reddi doğru değilse de davacının 27/12/2013 tarihinden başlayıp 26/11/2015 tarihine dek süren bloke ve kesintiler karşısında uzun bir süre sessiz kalması ve son taksitten önce davayı açması MK m.2"ye aykırı olduğundan bu değişik gerekçe ile sonucu itibariyle doğru olan ret kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacının tüm temyiz itirazlarının reddi ile sonucu itibariyle doğru olan hükmün açıklanan değişik gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 07.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



....