Danıştay 9. Daire 2020/100 Esas 2022/1077 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/100
Karar No : 2022/1077

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Başkanlığı - ...
(...Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av....

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...Üniversitesi Rektörlüğü - ...
VEKİLİ : Av....

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından, yapılan taşınmaz kiralamalarının işletme hakkının kiralanması niteliğinde ticari bir kiralama olması nedeniyle bu tür kiralamalarda iktisadi bir işletmenin oluşacağının kabul edilmesi gerektiği ve bu nedenle elde edilen kira gelirlerinin beyan edilmediği yolunda düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca re'sen tarh edilen tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılan bir kat vergi ziyaı cezalı; 2014 yılı kurumlar vergisi ve 2014 yılı bütün dönemleri ve 2015/Nisan-Haziran dönemlerine ilişkin geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ...Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla; tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılan bir kat vergi ziyaı cezalı 2015/Nisan-Haziran dönemine ilişkin geçici vergi yönünden; 2015/Nisan-Haziran dönemi için ihbarname düzenlenmesi gerekirken idarece ihbarnamenin sehven 2014/Nisan-Haziran dönemine ilişkin düzenlendiği, bu ihbarnamenin düzeltme fişiyle düzeltildiği, 2015/Nisan-Haziran dönemi geçici vergisine ilişkin ihbarnameye karşı açılan davanın Mahkemenin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla kabul edildiği için davanın bu kısmı yönünden karar verilmesine yer bulunmadığı, uyuşmazlığın diğer kısmı yönünden ise; kiralama amacı kantin, kafeterya, kuaför vb. belirtilerek kiralanan taşınmazların, üniversite tarafından görev tanımı kapsamında mevcutta yürütülen ve hizmet verilmekteyken devredilen birer iktisadi işletme olmadığı, kiralanan gayrimenkullerin kiralama amacının sözleşmede belirlenmesi, bu amaç dışında kullanımının sözleşmenin feshi sebebi sayılması, kiralamaların belirli süreli olması gibi sebeplerin bu taşınmazlara ilişkin yapılan sözleşmelere işletme hakkının devri niteliğini kazandırmayacağı, netice itibarıyla, davacı üniversite tarafından görev tanımı kapsamında hali hazırda işletilen mal ve hizmet üretim birimlerine ait iktisadi işletmelerin ve işletme haklarınını devredilmediği açık olduğundan, varsayıma dayalı yapılan dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılan bir kat vergi ziyaı cezalı; 2014 yılı kurumlar vergisi ve 2014 yılı bütün dönemlerine ilişkin geçici vergi yönünden davanın kabulüne ve bu kısma ilişkin vergi ziyaı cezalı tarhiyatlarının kaldırılmasına, 2015/Nisan-Haziran dönemine ait vergi ziyaı cezalı geçici vergi bakımından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve esas bakımından hukuka uygun olduğu gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanunla değişik 45/3. maddesine istinaden istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Vergi inceleme raporundaki tespitlere yer verilerek dava konusu işlemin hukuka uygun olduğu iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: İktisadi bir işletmenin bulunmadığı, işletme hakkının devrini içeren bir kira sözleşmesi olmadığı, yapılan kiralamaların adi kira sözleşmeleri olduğu iddialarıyla temyiz isteminin reddi istenilmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen karar verilmesine yer olmadığına ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik davalının istinaf başvurusunu reddeden ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın .... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 30/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.