MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
1- Sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan açılan kamu davasında;
a) Dosya içerisinde 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 367. maddesi uyarınca dava şartı olan rapor değerlendirme komisyonu mütalaasının bulunmadığı anlaşılmakla, Adana Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı"nın 14.01.2012 tarihli ve 249 sayılı üst yazısında bahsi geçen 123.12.2011 tarihli ve RDK-1/1073 sayılı Rapor Değerlendirme Komisyonu mütalaasının dosya içerisine getirtilmesi,
b)Sanığın faturaların gerçek mal alışverişine dayandığını savunmasına rağmen suça konu faturaları düzenleyen mükellefler hakkında sahte fatura düzenlemekten vergi tekniği raporunun bulunması ve UYAP üzerinden yapılan incelemede sahte fatura düzenleme suçundan verilmiş mahkumiyetinin bulunduğunun anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından, sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen ilgili şirket yetkilileri hakkında suça konu takvim yılları ile ilgili dava açılmış davaların akıbeti araştırılıp bu dava ile birleştirilmesi, birleştirme mümkün olmadığı takdirde dava dosyaları celp edilip incelenerek özetinin duruşma tutanağına geçirilip, bu davayı ilgilendiren ve sahteliği belirleyen delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi; gerektiğinde faturaları düzenleyen mükellefler ile sanığa ait defter ve belgeler üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak, faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığının araştırılması, faturaları düzenleyen şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak düzenlediklerinin sorulması, toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre;
a) Sanık hakkında katma değer vergisi yönünden sahte fatura kullanmak suçundan inceleme yapıldığı, bu haliyle suç tarihinin 20.12.2010 tarihli son faturanın kullanıldığı beyanname tarihi olan 21.01.2010 olduğu gözetilmeden gerekçeli karar başlığına 2010 olarak yazılması,
b) Aynı takvim yılında birden fazla sahte fatura kullandığı kabul edilen sanık hakkında TCK"nin 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına 25.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.