Bölge Adliye
Mahkemesi : Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi

Dava, 5510 sayılı Yasa"nın 20. maddesi 3. fıkrası kapsamında davacıya murisi nedeniyle iş kazası meslek hastalığı sigorta kolundan ölüm geliri bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı Kurum avukatınca istinaf yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf isteminin esastan reddine dair karar verilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın temyizen incelenmesi davalı Kurum avukatı tarafından istenilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı olan 5510 sayılı Yasanın 20. maddesi 3. fıkrasında; "İş kazası veya meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücünü %50 oranının altında kaybetmesi nedeniyle sürekli iş göremezlik geliri bağlanmış iken ölenlerin, ölümün iş kazası veya meslek hastalığına bağlı olmaması halinde sigortalının almakta olduğu sürekli iş göremezlik geliri 34. madde hükümlerine göre hak sahiplerine gelir olarak bağlanır" hükmü bulunmaktadır.
Anılan düzenleme kapsamında inceleme konusu dava değerlendirildiğinde; Davacının murisinin meslek hastalığından % 29,78 oranında malul kalması nedeniyle sürekli iş göremezlik geliri alırken 1997 yılında vefat ettiğinden bahisle, sürekli iş göremezlik gelirinin kendisine tahsis edilmesi talebiyle dava açtığı, mahkemece "sürekli iş göremezlik gelirinin 5510 sayılı Yasanın 55/2 fıkrasındaki güncelleme işlemi yapılmaksızın ancak üçüncü fıkrasında belirtilen alt sınır gözetilerek, aynı yasanın 34. maddesi ve 54.maddesi dikkate alınarak" gelir bağlanması gerektiğinin tespitine karar verildiği görülmüştür. Buna göre davacıya 5510 sayılı Yasanın 34. maddesi gereğince sürekli iş göremezlik gelirinin bağlanmasına karar verilmesi yerinde ise de, aynı yasanın 55/2. maddesinde düzenlenen güncellemeye tabi tutulmaması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 370. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hükmün 1. fıkrasının silinerek yerine; "Davanın kabulü ile; 1-Davacının 5510 sayılı Yasanın 20. maddesi 3. fıkrası gereğince sürekli iş göremezlik geliri almaya hak kazandığının ve bu gelirin 01.06.2012 tarihinden itibaren bağlanması gerektiğinin tespitine” sözcüklerinin yazılarak, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 13/02/2020 gününde oybirliği ile karar verildi.