MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
A-Sanık Behçet Gövdeli hakkında silahla kasten yaralamaya teşebbüs ve tehdit suçlarından 07/11/2014 tarihinde 2014/120 Esas-2014/218 Karar sayılı karar ile kurulan mahkumiyet hükümleri açısından;
1-Sanık Behçet"in kardeşi olan müşteki ..."nin kendisini arayarak, sanık ..."ın kendilerine ait köpekleri vurduğunu söylemesinin ardından jandarma ekipleriyle olay yerine gittiğinde sanık ..."in köpeği yanlışlıkla vurduğunu, havaya ateş ettiğini söylemesi üzerine sinirlenerek yerde bulduğu keseri atmaya çalıştığını ve sinirli olması nedeniyle tehditte bulunduğunu hatırlamadığını savunması, sanık Behçet ve kardeşi müşteki Selçuk"a ait köpeğin tüfekle vurulduğunun sabit olması ve sanık ..."dan tüfek ele geçirilmesi, sanık Behçet"in köpeklerinin saldırması sonucunda ..."ın tavşanlarının telef olduğuna ilişkin bir tespitin bulunmaması karşısında, ".. ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı tespit edilemediği" şeklinde yerinde olmayan gerekçe ile sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Suç tarihi itibariyle sanığın adli sicil kaydının bulunmaması, Kangal Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/171 Esas, 2013/255 Karar sayılı 24/12/2013 tarihli sanık Behçet hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması dair kararlara karşı sanık Behçet tarafından yapılan itiraz üzerine Sivas 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/278 D.İş sayılı 22/04/2014 tarihli itirazın kabulü ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların kaldırılması kararındaki gerekçenin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına
engel olduğu belirtilen kararın 29/11/2012 olan dosyamız suç tarihinden sonra 09/07/2013 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle isabetli olmaması karşısında, sanığın duruşmadaki tutum ve davranışlarıyla kişiliği değerlendirilerek bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, "sanığın daha önce kasıtlı suçtan mahkumiyetinin olması nedeniyle" biçimindeki dosya içeriği ile uyumlu olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3-Kasten yaralama suçu açısından, Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın uygulanması zorunluluğu,
B-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan 24/12/2013 tarihinde 2013/171 Esas-2013/255 Karar sayılı karar ile kurulan mahkumiyet hükmü açısından;
1-Sanığın babasına ait arazide tavşan yetiştiriciliği yaptığını, zaman zaman dışarısı naylon branda örtülü olan çiftliğine köpeklerin gelerek saldırdığını, olay günü de 4-5 tane köpeğin gelerek tavşanlarını ve kendisini korkutmaları ve naylon brandanın altında kalan toprağı eşmeye başlamaları üzerine av tüfeği ile köpekleri uzaklaştırmak amaçlı havaya ateş ettiğini, köpeklerin kaçmaması ve hala kazmaya devam etmeleri üzerine hayvanların yakınına doğru ateş ettiğini savunması, müşteki Selçuk"un da ağabeyi ve kendisine ait koyunları otlattığı sırada kendilerine ait olan köpeklerin sanık ..."ın tavşan yetiştirdiği alana doğru giderek dolaştıklarını beyan ederek sanık ..."in iddialarını kısmen de olsa doğrulaması karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-Kabule göre de;
a-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 151/2. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilip, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b-Seçimlik ceza öngörülen mala zarar verme suçunda hapis cezası tercih edilmesi karşısında, TCK’nın 50/2. maddesi uyarınca, bu cezanın ancak adli para cezası dışındaki diğer seçenek yaptırımlara çevrilebileceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanıklar Behçet Gövdeli ve ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık ... açısından yeniden hüküm kurulurken aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle (B-2-b) numaralı bozma nedeni yönünden 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.