İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5819 Esas 2019/13598 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5819
Karar No: 2019/13598
Karar Tarihi: 25.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5819 Esas 2019/13598 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilerek incelenmiştir. İçtihat metni olarak nitelendirilen kararda, sanık hakkında kasten yaralama suçundan karar verilmiştir. Ancak, sanığın haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan karar verilmesi gerektiği ve bu nedenle hükmün bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, hükmün 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri; 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi ve TCK'nin 29. maddesi olarak belirtilmiştir. TCK'nin 29. maddesi ise haksız tahrik hükümlerini düzenlemektedir.

3. Ceza Dairesi 2019/5819 E. , 2019/13598 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı işlediği kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."ye karşı işlediği kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Olayın taraflarının olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları anlaşılmakla, mahkemece ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmeye çalışılması, bu hususun tespit edilememesi halinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas ve 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun karar yerinde tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.