....

Taraflar arasında görülen davad.... verilen 17/11/2015 tarih ve 2015/1219-2015/383 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin elektrik hizmetlerinin özelleştirilmesi amacıyla 4046 sayılı Özelleştirme Kanunu hükümleri uyarınca tüzel kişiliğinin nevi değiştirilmesi yoluyla kurulduğunu, davalı mülkiyetinde bulunan dağıtım sisteminin işletme hakkının 24.07.2006 tarihli İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi ile müvekkiline devredildiğini, dağıtım faaliyetlerinin davalı .... tarafından yürütüldüğü 21.08.2003 tarihinde meydana gelen ölüm olayı neticesinde müvekkili şirket hakkında .... 2004/783 Esas sayılı dosyası ile tazminat davası açıldığını, 28.11.2006 tarihinde verilen kararın, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 17.04.2008 tarih ve 2007/10323 Esas 2008/5423 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiğini, mahkeme kararı uyarınca 04.07.2008 tarihinde toplam 2.313,00 TL"nin müvekkili şirket tarafından ödendiğini,....maddeleri gereğince sorumluluğun davalı ....’a ait olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.313,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; İHDS öncesinde dağıtım faaliyetlerinden doğan sorumluluğun müvekkili şirkete ait olacağı iddiasının haksız ve hukuki dayanaktan yoksun olduğunu, rücuya konu davanın hiçbir aşamada davacı tarafından müvekkiline bildirilmediği gibi icra dosyasına ilişkin olarak da bildirimde bulunulmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; İşletme Hakkı Devir Sözleşmesinin 7.4 ve 7.6 maddeleri uyarınca sorumluluğun davalı .....’a ait olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 2.313,00 TL"nin 26.06.2015 tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlarda avans faizi ile tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.

.../...






2- Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Rücu hakkı başkasına ait bir borcu yerine getiren kişinin malvarlığında meydana gelen kaybı gidermeye yönelen tazminat niteliğinde bir talep hakkı olup, davacının mal varlığındaki eksilme, ödeme tarihinde gerçekleştiğinden ödeme gününden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmekteyse de söz konusu yanlışlık yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının hüküm fıkrasının ikinci paragrafındaki "26.06.2015 tarihinden" ibaresi silinerek, yerine “ ödeme tarihi olan 04.07.2008 tarihinden” ibaresi yazılmak suretiyle kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcı davalıdan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 14/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








....