Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/4201 Esas 2019/180 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4201
Karar No: 2019/180

Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/4201 Esas 2019/180 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak için kabul etmek veya bulundurmak suçundan mahkum edilmiş ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymamıştır. Adli sicil kayıtları ve yapılan araştırmalara göre, sanık hakkında bu suçtan önce verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirlerinin bulunmadığı tespit edilmiştir. Bunun üzerine ilk kez tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuştur. Yargılama sürecindeki işlemler kanuna uygun olarak yapılmış, iddia ve savunmaların delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışılmış, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği saptanmış, suç tipi ile yaptırımlar doğru biçimde belirlenmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek, hüküm oybirliğiyle onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'ın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası

10. Ceza Dairesi 2015/4201 E. , 2019/180 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 10/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.