Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2021/3320 Esas 2022/909 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2021/3320
Karar No : 2022/909


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Birliği
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : …
İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onuncu Dairesinin 23/06/2021 tarih ve E:2016/12687, K:2021/3582 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 26/07/2016 tarih ve 29782 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan, Gıda İşletmelerinde Yerel, Marjinal ve Sınırlı Faaliyetlerin Düzenlenmesine Dair Yönetmeliğin, 2., 5., 7., 8., 9. ve 10. maddelerinin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onuncu Dairesinin 23/06/2021 tarih ve E:2016/12687, K:2021/3582 sayılı kararıyla;
5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu'nun ''İşletmelerin kayıt ve onayı'' başlıklı 30. maddesi ile ''İstisnaî uygulamalar'' başlıklı 44. maddesine yer verilerek,
Dava Konusu Yönetmeliğin 2. ve 5. maddeleri yönünden;
5996 sayılı Kanun'un 44. maddesinin 1. fıkrası hükmü ile davalı idareye, birincil ürünlerin, çiftlikte kesilmiş kümes hayvanlarının ve tavşangillerin taze etlerinin, av hayvanları veya av hayvanlarının etlerinin, üretici veya avcı tarafından Bakanlıkça belirlenen küçük miktarlarının doğrudan son tüketiciye ya da son tüketiciye doğrudan satışını yapan yerel perakendecilere arzı ile ilgili olarak istisnaî uygulamalar getirme yetkisi verildiği, dava konusu Yönetmeliğin de bu yetkiye istinaden düzenlendiği;
Dava konusu Yönetmeliğin 2. maddesi ile 5. maddesinin, 5996 sayılı Kanun'un 44. maddesine uygun olarak düzenlendiği görüldüğünden, anılan maddelerde üst hukuk normlarına ve hukuka aykırılık görülmediği;
Dava Konusu Yönetmeliğin 7., 8., 9. ve 10. maddeleri yönünden;
5996 sayılı Kanun'un 44. maddesinde davalı idareye, birincil ürünlerin, çiftlikte kesilmiş kümes hayvanlarının ve tavşangillerin taze etlerinin, av hayvanları veya av hayvanlarının etlerinin, üretici veya avcı tarafından Bakanlıkça belirlenen küçük miktarlarının doğrudan son tüketiciye ya da son tüketiciye doğrudan satışını yapan yerel perakendecilere arzı ile ilgili olarak istisnaî uygulamalar getirme yetkisi verildiği, dava konusu düzenleme ile istisna kapsamının belirlenmesi amacıyla kimlerin yerel perakendeci sayılması gerektiği ve marjinal faaliyetlerin sınırının detaylı olarak belirlendiğinin görüldüğü; anılan düzenlemelerde 5996 sayılı Kanun'a ve kamu yararına aykırılık görülmediği gerekçesiyle,
davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 5996 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile istisna getirebilme yetkisinin, köyünde, kasabasında, evinde, bahçesinde sınırlı ve marjinal olarak yetiştiricilik yapan bireysel çiftçilerin ürünlerini yöresine, pazarlarda komşusuna satabilmesi amacıyla getirildiği; dava konusu Yönetmelik'te ise et ve et ürünleri için bir perakendeciye haftalık 2500 kg satış, dağıtım ve ürün işleme yetkisinin verildiği, aylık 10.000 kg'ı aşan bir faaliyetin yerel ve marjinal olduğunu ileri sürmenin mümkün olmadığı, yine süt ve balık ürünleri için her perakendeciye verilen haftalık 500 kg arz sınırlamasının da oldukça yüksek olduğu; belirlenen kilometre ve kilogram sınırlarının bilimsel bir dayanağı olmadığı; et ve et ürünlerinin elde edildiği işletmelerde kontrollerin resmi veteriner hekim tarafından yapılmasının esas olduğu, dava konusu Yönetmeliğin Hayvansal Gıdalar İçin Özel Hijyen Kuralları Yönetmeliği'ne aykırı olduğu, düzenleme ile perakendecilerin yurt genelinde toptan satış yapabilir hale geldiği, bu durumun denetimsiz ve kontrolsüz faaliyetlere neden olacağı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, davacının temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek ve dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin, gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Onuncu Dairesinin temyize konu 23/06/2021 tarih ve E:2016/12687, K:2021/3582 sayılı kararının ONANMASINA,
3. 97,70-TL yürütmeyi durdurma harcının istemi hâlinde davacıya iadesine,
4.Kesin olarak, 21/03/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.