Ecrimisil Kararları - Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/30431 Esas 2017/626 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/30431
Karar No: 2017/626
Karar Tarihi: 24.01.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/30431 Esas 2017/626 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir alacağın tahsil edilmemesi nedeniyle açılan davada, davacının temyiz hakkının olmadığına karar vermiştir. Temyiz incelemesi sonucunda verilen kararların, HUMK'nun parasal sınırı ile ilgili mevzuatına uygun olması gerektiği belirtilmiştir. Davacı tarafından yapılan temyiz başvurusu, parasal sınırın altında kaldığı için kabul edilmemiştir. Kararda, davacının temyiz hakkının olmadığına ve temyiz dilekçesinin reddedildiğine karar verilmiştir.
5249 sayılı Kanun ile 4077 sayılı Kanun'un bazı maddelerinin değiştirilmesi hakkında kanun teklifiyle, 1 Ekim 2021 tarihinden itibaren, HUMK'nun 427/2 maddesi uyarınca temyiz edilebilecek parasal sınırın 50.000 TL'ye yükseltilmesi öngörülmektedir.

13. Hukuk Dairesi 2016/30431 E. , 2017/626 K.

"İçtihat Metni"

.... Dış Tic. A.Ş.vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında .... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla) verilen 14/06/2016 gün ve 2015/165-2016/78 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalıdan alacağı olan 2099 TL"nin tahsilini istemiş, mahkemece, davanın usulden redddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 24/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.