Danıştay 12. Daire 2018/9592 Esas 2022/1131 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/9592
Karar No : 2022/1131

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı /ANKARA
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri …

İSTEMİN KONUSU : ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Ankara ili, Keçiören ilçesi, … İlköğretim Okulunda görev yapmakta iken 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 125. maddesinin birinci fıkrasının E bendinin (a) alt bendi uyarınca Milli Eğitim Bakanlığı Yüksek Disiplin Kurulunun 11/10/2000 tarih ve 405 sayılı işlemi ile Devlet memurluğundan çıkarma cezası ile cezalandırılan ve 5525 sayılı Memurlar ile Diğer Kamu Görevlilerinin Bazı Disiplin Cezalarının Affı Hakkında Kanun kapsamında 13/01/2014 tarihinde yeniden göreve atanan davacının, 22/12/2000-23/01/014 tarihleri arasındaki mali ve özlük haklarının ödenmesi talebiyle yapmış olduğu başvurunun reddine ilişkin Milli Eğitim Bakanlığı İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğünün … tarih ve … sayılı işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesince; davacının Devlet memurluğundan çıkarma cezası ile cezalandırılarak görevine son verildiği ve 5525 sayılı Kanun kapsamında getirilen aftan yararlanarak açıktan atama yoluyla memuriyete tekrar başladığı sabit olduğundan, anılan Kanun'da yer verilen disiplin cezalarının affının ilgililere geçmiş süreler için özlük ve parasal hakları yönünden herhangi bir talep hakkı vermeyeceğinin açıkça düzenlendiği görüldüğünden, davacının 22/12/2000-23/01/2014 tarihleri arasındaki mali ve özlük haklarının ödenmesi talebiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Devlet memurluğundan çıkarıldıktan sonra 5525 sayılı Kanun kapsamında tekrar görevine başladığı, idarenin haksız işlemi nedeniyle parasal haklarının ödenmesi ve İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : 5525 Sayılı Kanun'un 1. maddesinin son paragrafında, disiplin cezalarının affının ilgililere geçmiş süreler için özlük hakları ve parasal yönden herhangi bir talep hakkı vermeyeceği hükmü gereği davacıya ödeme yapılamayacağı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan idare mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.