Mersin Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/5090 Esas 2017/490 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5090
Karar No: 2017/490
Karar Tarihi: 18.01.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/5090 Esas 2017/490 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığın daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında ikinci kez kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğu tespit edildi. 6545 sayılı Kanun \"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK\"nın 191. maddesinin 5. fıkrasına göre, ikinci suçun kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, davanın düşmesine karar verildi. Bu durumda, CMK\"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca sanık hakkında dava açılamaz. Kanun maddesi uyarınca, erteleme süresi zarfında kişinin tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurması ya da kullanması ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz.

20. Ceza Dairesi 2015/5090 E. , 2017/490 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş olduğundan, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 18.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.