İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davalı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden Daire"ye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:



K A R A R

Davacı 3. kişi vekili, borçlu aleyhine İcra Müdürlüğü"nün 2012/4178 E sayılı dosyası ile yapılan takipte, borçluya ait olmayan, müvekkiline ait malların haczedilerek muhafaza altına alındığını, müvekkili ile borçlu arasında herhangi bir bağ bulunmadığını iddia ederek, istihkak iddialarının kabulü ile, haczin kaldırılmasına, alacaklı aleyhine kötü niyet tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davacı tarafından sunulan kira sözleşmesinin geçerliliği bulunmadığını, istihkak iddia edilen hacizli malların birinci ve ikinci haczinde davacı tarafından istihkak iddiasında bulunulmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı borçlu şirket yetkilileri, açılan davayı kabul etmişlerdir.
Mahkemece toplanan delillere göre, davacının mülkiyeti kendisine ait olan, borçlu şirkete kiraladığı taşınmazı üzerinde bulunan hacze konu menkulleri de borçluya kiraladığı, daha önce de..." ne hacze konu menkulleri 2010 yılında kiraya verdiği, bu kira sözleşmelerinde demirbaş olarak haczedilen menkullerin de yazılı bulunduğu, davacının hacze konu malları satın aldığına ilişkin faturaların bulunduğu, borçlu şirket ile davacının organik bağının olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile haczedilen davaya konu malların davacıya ait olduğunun tespitine, mallar üzerine konulan haczin kaldırılmasına, davacı tarafın tazminat isteminin koşullar oluşmadığından reddine karar verilmiş; hüküm davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı alacaklı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davalı alacaklı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;

Dava, 3. kişinin İİK’nun 96 ve devamı maddelerine dayalı olarak açtığı istihkak davasına ilişkindir.
Davanın esasına yönelik kabul kararı verildiğine göre; karar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hacizli malların değeri ile alacak miktarından hangisi az ise onun üzerinden hesaplanacak nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekir. Somut olayda takip konusu alacak miktarı 10985,06 TL olup, dava konusu hacizli malın değerinden az olduğundan avukatlık ücretinin bu miktar üzerinden hesap edilmesi gerekir. Belirtilen bu hususlar dikkate alınmadan davacı taraf yararına fazla vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olmuştur.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK’nun ek Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Davalı alacaklı vekilinin yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının kabulüne ve kararın hüküm fıkrasının 5. bendindeki “...lehine takdir edilen 2.700,00 TL nispi vekalet ücretinin....” rakam ve sözcüklerinin çıkartılarak yerine “...takip konusu alacak miktarı olan 10.985,06-TL üzerinden karar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 1318,20-TL...vekalet ücretinin” ibaresinin yazılmasına, hükmün düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 393,35 TL peşin harcın istek halinde davalıya iadesine 15.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.