MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Mağdurun 13.03.2007 tarihli duruşmada “olay günü sanık evime gelmişti, pantolonumu giyerken cüzdanım yere düştü, o sırada sanık cüzdanımı yerden aldı, cüzdanımı istediğimde, bana yumruğu ile iki defa vurdu, arkasından koştum ancak kaçtı” dediği, 04.12.2007 tarihli duruşmada ise “sanıkla çarşıda buluştuk, birlikte evime geldik, evde beraber oturduk, seslendi ve ben gidiyorum dedi, gittikten sonra cüzdanımı bulamadım” şeklinde beyanda bulunduğunun anlaşılması karşısında, mağdurun ifadelerinin birbiriyle çelişkili olmasına rağmen bu çelişki giderilmeden, ayrıca sanığın tüm aşamalarda üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, mağdurun soyut suç atma niteliğindeki iddiaları dışında, sanığın yüklenen suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, hukuka uygun, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden ve sanığın atılı suçu işlediğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanıp belirlenmeden yazılı şekilde karar verilmesi,


Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 20.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.