
Esas No: 2018/3285
Karar No: 2022/1368
Karar Tarihi: 08.03.2022
Danıştay 4. Daire 2018/3285 Esas 2022/1368 Karar Sayılı İlamı
Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2018/3285 E. , 2022/1368 K."İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/3285
Karar No : 2022/1368
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. ….
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, bir kısım taşınmaz satışlarından elde ettiği ticari kazancını kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle takdir komisyonu kararına dayanılarak re'sen tarh edilen 2010/2,6,10 dönemi vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının 2006 yılında edindiği ve 2010 yılı Şubat ve Haziran aylarında satışını yaptığı dairelerin yüzölçümünün 150 m2 den küçük olduğu bilgisi üzerine İdarece vergi oranın dava açılmasından sonra %1 olarak düzeltme fişiyle düzeltildiği, satış bedellerini 2010 yılına ilişkin olarak verdiği gelir vergisi beyannamesine, "diğer kazanç ve iratlar" kalemi altında dahil ettiği, 600 ada, 3 parselde bulunan arsa vasıflı taşınmazı ise 1994 yılında edindiğinin anlaşıldığı, Gelir Vergisi Kanunu’na göre, gayrimenkul alım, satım ve inşa işinden elde edilen kazançların ticari kazanç sayılarak vergilendirilebilmesi için belirli bir ticari organizasyon dahilinde yapılması ve devamlılık arz etmesi gerektiğinden, davacının 2010 yılında satışını yaptığı taşınmazların iki tanesinin 2006 yılında, diğerinin de 1994 yılında iktisap edilip 2010 yılında satıldığı gözönüne alındığında, iktisap tarihi ile satış tarihi arasında uzunca bir süre bulunması, satışların tamamının aynı yıl içinde yapılmış olması, satılan gayrimenkullerin adedi, başkaca taşınmaz alım satımının bulunmaması nedenleriyle, davacının 2010 yılında gerçekleştirdiği taşınmaz satışlarını ticari organizasyon çerçevesinde devamlılık arzedecek şekilde yapılmış ticari kazanç olarak değerlendirilmesinin mümkün olmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; 2010/10 dönemine ilişkin cezalı tarhiyatın tamamı ve 2010/2 ve 6 dönemlerinin 760,00 TL'lik 1 kat vergi ziyaı cezalı tarhiyat kısımlarına ilişkin olarak istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği; davalı İdarenin 2010/2 ve 6 dönemi için bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin 760,00TL'yi aşan kısımlarının ise davalı idarece düzeltme fişi ile düzeltilerek kaldırıldığı görülmekle konusu kalmadığı anlaşıldığından karar verilmesine yer olmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davalı istinaf isteminin kısmen kabul, kısmen reddine, mahkeme kararı kısmen kaldırılarak bu kısım yönünden dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı İdarece, söz konusu taşınmaz satışlarında devamlılık olup ticari kazanç elde edildiği tespit edildiği belirtilerek kararın bozulması ve tüm yargılama giderleri ile vekalet ücretinin davacı tarafa yükletilmesine karar verilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu …. Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın
taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 08/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.