Danıştay 4. Daire 2018/2920 Esas 2022/1384 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/2920
Karar No : 2022/1384

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av….
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Boya Ve Tekstil Sanayi Ticaret Limited Şirketi
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, vergi inceleme raporuna dayanılarak tarh edilen 2010 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ile 2010/1-3, 4-6, 7-9, 10-12. dönemleri vergi ziyaı cezalı geçici vergilerin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:2017/818 sayılı kararda; olayda her ne kadar davacı şirket tarafından 2009 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde gösterilmeyen geçmiş yıl zararlarının 2010 yılı kurumlar vergisi matrahının tespitinde mahsup edilemeyeceğinden bahisle tarhiyat yapılmışsa da, davacı şirketin geçmiş yıl kurumlar vergisi beyannamelerinin tetkikinden, 2005 yılında 73.942,82 TL, 2006 yılında 1.504.384,88 TL, 2007 yılında 151.838,20 TL, 2008 yılında 568.089,18 TL zarar beyan edildiği, 2009 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde bu zararların beyan edilmediği ve mahsup edilmediği görülmekte olup, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'na göre her yıla ilişkin geçmiş yıl zararlarının beyannamede ayrı ayrı gösterilmesi ve 5 yıl geçmemesi şartıyla mahsup edilmesinin mümkün olduğu, söz konusu hükümlerde mükelleflerin oluşan zararlarını izleyen yılda beyan etmemeleri ve kâr beyan etmeleri durumunda, kâr beyan ettiği yıldan sonraki yıllardaki kurum kazançlarından düşemeyecekleri şeklinde bir düzenlemenin de yer almadığı gibi bu yönde yapılacak yorumun Kanun'un mükelleflere tanıdığı bir hakkın engellenmesi sonucunu doğuracağından ve davacı şirket tarafından da bu şartlara uygun olarak geçmiş yıl zararları mahsup edildiğinden, söz konusu geçmiş yıl zararlarının mahsubunun kabul edilmemesi suretiyle gerçekleştirilen dava konusu cezalı tarhiyatlarda yasal isabet görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : İdarece yapılan işlemlerin yasal mevzuat gereği olduğu ve yapılan işlemlerin usul ve yasaya uygun olduğu İleri sürülerek, kararın bozulması gerektiği
ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 08/03/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun “Zarar Mahsubu” başlıklı 9. maddesinde; kurumlar vergisi matrahının tespitinde, kurumlar vergisi beyannamesinde her yıla ilişkin tutarlar ayrı ayrı gösterilmek ve beş yıldan fazla nakledilmemek şartıyla geçmiş yılların beyannamelerinde yer alan zararların indirim konusu yapılabileceği hükmüne yer verilmiştir.
Söz konusu hükümlerin incelenmesinden görüleceği üzere, geçmiş yıl zararlarının kurum kazancından indirebilmesi için her yılın zararının beyannamede ayrı ayrı gösterilmesi gerekir. Aksi bir düşünce, kurumları, istedikleri yıl zararlarını indirmeye götürür ki, vergi kanunlarının bu şekilde yorumlanması mümkün değildir. Vergi kanunlarımızda yer alan hükümler, vergi matrahının isteğe bağlı değil, belli esaslara göre kesin bir şekilde belirlenmesi gerektiği yönündedir. Geçmiş yıl zararlarının beyannamelerde ayrı ayrı belirtilmesinden maksat, geçmiş yıl zararının üzerinden 5 yıl geçmesini önlemek ve kâr olduğu dönemde hangi dönemin veya dönemlerin mahsup edildiğinin takibini sağlamaktır.
Buna göre, mükelleflerce kurumlar vergisi beyannamelerinde indirim konusu yapabilecekleri geçmiş yıl zararları bulunmasına rağmen ilgili hesap dönemi için kâr beyan ederek geçmiş yıl zararlarının indirim konusu yapılmaması durumunda, bu dönemi izleyen yıllarda indirim konusu yapma hakkı bulunduğu halde kâr beyan edilmesi nedeniyle kullanılmayan geçmiş yıl zararlarının mahsup edilmesi mümkün bulunmamaktadır.
Dosyanın incelenmesinden, davacı hakkında 2010 takvim yılına ilişkin hesaplarının kurumlar vergisi ve geçici vergiler yönünden incelenmesi sonucunda … tarih ve … ve … sayılı Vergi İnceleme Raporlarının düzenlendiği, bu vergi inceleme raporlarında; davacı şirket tarafından 2005, 2006, 2007 ve 2008 hesap dönemlerine ait kurumlar vergisi beyannamelerinde bildirilen zarar tutarlarının izleyen yıllar beyannamelerinde gösterilmediğinden ve söz konusu yıllara ilişkin tarh/düzeltme zamanaşımı süresinin geçmiş olması nedeniyle geçmiş yıl zararlarının 2010 ve 2011 hesap dönemlerine ait kurumlar vergisi beyannamelerinde kurum kazancından indirilmesinin mümkün olmamasından bahisle 2010 hesap dönemi kurumlar vergisi beyannamesinin yeniden düzenlenerek 2010 takvim yılı için 1,5 kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatı ile 2010/01-03, 04-06, 07-09, 10-12 dönemleri 1,5 kat vergi ziyaı cezalı geçici vergi tarhiyatının yapıldığı anlaşılmıştır.
Davacı şirkete ait 2005, 2006, 2007, 2008 ve 2009 yılları zararlarının kurumlar vergisi matrahından indirilebilmesi için, 2010 ve 2011 yılları kurumlar vergisi beyannamesinde ayrıca gösterilmesi gerekmekte olup, 2010 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde kâr beyan edilmesi nedeniyle gösterilmeyen 2005,2006,2007,2008,2009 yılları zararının, 2010 yılı kurumlar vergisi matrahının tespitinde indirim konusu yapılması mümkün bulunmadığından, Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyoruz.