Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm :TCK’nın 179/3-2, 62, 50, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet


Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hüküm tarihi itibariyle yargılama gideri 14.90 TL olarak hesaplanmış ise de, hükmün kesinleşmesine kadar yapılan harcamaların tamamının yargılama gideri kapsamında olması, dosyanın Yargıtay"a gönderilmesi için yapılan giderin henüz hesaplanmamış olması ve bu giderin hesaplanmasından sonra ortaya çıkan bakiyenin, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde hazine üzerinde bırakılması hususunun infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görüldüğünden tebliğnamedeki bu hususa ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
Olay günü saat 21.45 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile seyir halindeyken duramayarak önündeki araca arkadan çarptığı ve kolluk görevlilerince yapılan kontrolde 160 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen cezadan 1/6 oranında takdiri indirim yapıldığı sırada uygulanan maddenin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin eksik gösterilmesi ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (2) nolu bendinde yer alan “TCK’nın 62” ibaresi çıkarılarak yerine “TCK’nın 62/1” ibaresinin yazılması, hükmün (4) nolu bendinde yer alan “TCK"nın 50.” ibaresi çıkarılarak yerine “TCK’nın 50/1-a” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.