
Esas No: 2016/29077
Karar No: 2020/2560
Karar Tarihi: 13.02.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/29077 Esas 2020/2560 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fazla mesai, hafta tatili ile genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
A-Davalı .... Temyizi Yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre; davalı aleyhine hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktar karar tarihi itibari ile 2.190,00 TL kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE,
B-Davalı .... ve Davacı Temyizleri Yönünden;
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalı ....’nin tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, hüküm altına alınan alacaklara yürütülen faiz başlangıç tarihi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı tarafça belirsiz alacak davası açıldığı sabittir. Bu durumda hüküm altına alınan alacaklarının tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken dava ve ıslah tarihlerinden itibaren faiz yürütülmesi hüküm kurulması hatalıdır.
Ancak belirtilen bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının fazla mesai, hafta tatili ile genel tatil ücretine hükmedilen bentlerinin çıkartılarak yerlerine,
“585,90 TL Fazla mesai ücreti alacağının dava tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte,
205,06 TL Hafta tatili alacağının dava tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte,
78,12 TL Genel tatil ücret alacağının dava tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte, davalılardan müştereken ve müteselsilen ,
921,69 TL Fazla mesai ücreti alacağının dava tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte,
1.146,15 TL Hafta tatili alacağının dava tarihinden tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte,
212,96 TL Genel tatil ücret alacağının dava tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte, sadece davalı ....’nden alınarak davacıya verilmesine” sözcüklerinin ve rakamlarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacı ve davalılardan ...."ye iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden .... "ye yükletilmesine, 13.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.