
Esas No: 2010/15256
Karar No: 2012/3526
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2010/15256 Esas 2012/3526 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde, davalı ... aleyhine açılan davanın reddine, davalı Kurum ve dahili davalı ... aleyhine açılan davanın ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar ve dahili davalı vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
5510 sayılı Yasanın Geçici 7. maddesinde yer alan “Bu Kanunun yürürlük tarihine kadar 17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı, 02.09.1971 tarihli ve 1479 sayılı, 17.10.1983 tarihli ve 2925 sayılı, bu Kanunla mülga 17.10.1983 tarihli ve 2926 sayılı, 08.06.1949 tarihli ve 5434 sayılı Kanunlar ile 17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı Kanunun geçici 20 nci maddesine göre sandıklara tabi sigortalılık başlangıçları ile hizmet süreleri, fiilî hizmet süresi zammı, itibarî hizmet süreleri, borçlandırılan ve ihya edilen süreler ve sigortalılık süreleri tabi oldukları kanun hükümlerine göre değerlendirilir.” hükmü uyarınca, davanın yasal dayanağının 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesi olduğu kabul edilmelidir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3. maddesinin 2.fıkrasında; müteselsilen sorumlu olanlar aleyhine açılan davanın reddinde, red sebebi ortak olan davalılar vekili lehine tek, red sebebi ayrı olan davalılar vekili lehine ise her red sebebi için ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmolunacağı belirtilmiştir.
Davalı ... vekil ile temsil olunmuş, hakkındaki dava husumetten reddedilmiştir. Davalı ... ile dahili davalı ..., yargılamada aynı vekil tarafından temsil olunmuş iseler de, her iki davalı hakkındaki red sebepleri farklı olduğundan, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 3. maddesi uyarınca, davalı ... yararına tarifenin 7. maddesi gözetilerek maktu vekalet ücreti tayini gerekirken, davalılar yararına tek vekalet ücretine hükmedilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesinin yollaması ile 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün vekalet ücretine ilişkin 4. bendinin 2. parağrafında geçen "Davalılar yararına yürürlükte bulunan Avukatlık Ücret Tarifesine göre 1.000 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalılara verilmesine", ibaresinin silinerek yerine "Davalı Kurum ve dahili davalı ... duruşmada kendilerini vekil ile temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kurum ve dahili davalı ..."ye verilmesine" şeklinde yazılmasına, 4. bendinin 2. parağrafından sonra gelmek üzere 3. parağraf eklenerek "Davalı ... duruşmada kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı ..."ye verilmesine", şeklinde yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan ... ve ..."den alınmasına, 28.02.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.