Konya Ceza Kararları - Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6908 Esas 2019/6859 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6908
Karar No: 2019/6859
Karar Tarihi: 01.10.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6908 Esas 2019/6859 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık hakkında Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan açılan kamusal davada, 2008 yılına ait defter ve belgelerini gizlemekle itham edildi. Ancak sanık iş yerinin devri sonrasında malzemeleri işyerinde bıraktığını ancak defter ve belgelerin bu malzemeler arasında olduğunu, tadilat sırasında işçiler tarafından yanlışlıkla çöpe atıldığını ve bundan dolayı ibraz edemediğini savundu. Sanığın sunmuş olduğu zayi belgesi tarihinin istem yazısından sonra olması, defter ve belgelerin mücbir sebep kapsamında düşünülemeyecek sebeplerden dolayı süresinde ibraz edilememesi nedenleri ile suçlamayı kabul etmeyen sanığa beraat kararı verildi. Ancak mahkeme, yüklenen suçun sübut bulduğunu göz önünde bulundurmadan hüküm kurulmasının yasaya aykırı olduğuna karar verdi. Kararın kanun maddeleri 213 sayılı Kanun'un 253 ve 254. maddeleri ve Vergi Usul Kanunu'nun 13. maddesi olarak belirtiliyor.

11. Ceza Dairesi 2016/6908 E. , 2019/6859 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında "2008 takvim yılına ait defter ve belgeleri gizleme" suçundan açılan kamu davasında; 213 sayılı Kanun"un 253 ve 254. maddeleri uyarınca defter ve belgeleri ait olduğu yılı takip eden 5 yıl boyunca muhafaza ve istenildiğinde ibraz etme sorumluluğunun, mükellefe ve/veya vergi sorumlusuna ait olması; sanığın savunmasında işyerini 15.08.2009 tarihinde devrettiğini, devri yaptıktan sonra kendisine ait bazı malzemeleri işyerinin üst katında bulunan boş yere koliler halinde bıraktığını, 2008 yılı defter ve belgelerinin de bu kolilerin içinde bulunduğunu, tadilat sırasında bu kolilerin çöp sanılarak işçiler tarafından atılmış olduğunu, bu nedenle ibraz edemediğini söylemesi; sanık tarafından sunulan zayi belgesine ilişkin dava tarihinin istem yazısının kendisine tebliğinden sonra olması; defter ve belgelerin VUK"nin l3. maddesinde düzenlenen mücbir sebep kapsamında düşünülmesi mümkün olmayan sebeplerden dolayı, 04/09/2013 tarihinde ikametgah adresine yapılan tebligata rağmen süresinde ibraz edilmediğinin anlaşılması karşısında, yüklenen suçun sübut bulduğu gözetilmeden beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz talebi bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 01/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.