Esas No: 2020/18552
Karar No: 2022/21503
Karar Tarihi: 01.11.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/18552 Esas 2022/21503 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Sanık hakkında hakaret ve kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edilmiştir. Yerel mahkeme hükümlerinin temyizinde herhangi bir reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Kasten yaralama suçlarıyla ilgili olarak, sanığın suçları işlediği kesinlikle belirlenmiştir ve cezaların kanuni bağlamda uygulandığı tespit edilmiştir. Hakaret suçundaki kararın ise, 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik CMK'nın 253. maddesi uyarınca uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağına karar verilmiştir. Ancak sanık hakaret eylemini aleni olarak gerçekleştirmiş olduğu için TCK'nın 125/4. maddesinin uygulanmamasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 125/1. ve 125/4. maddeleri, 86/3-a. maddesi ve CMK'nın 253. ve 254. maddeleri belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteminin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Sanık hakkında kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizinde;
Sanığa yükletilen kasten yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezaların Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’nun ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B-Sanık hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hükümden sonra 24/10/2019 tarihinde yürürlüğe giren, 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik CMK'nın 253. maddesi uyarınca, uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte ve aynı mağdura karşı işlenmiş olması hâlinde uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı, somut olayda, sanık hakkında TCK’nın 125/1. maddesi uyarınca açılan davanın mağdurunun ..., birlikte işlenen TCK'nın 86/3-a. maddesi kapsamındaki kasten yaralama suçunun mağdurlarının ise ... ve ... olduğu, mağdurların farklı olması nedeniyle anılan Kanun hükümleri ile değişik CMK’nın 253/3. maddesinin artık uygulama alanı bulmayacağı ve suç tarihinde sanığın mağdur ...’ye yönelik TCK'nın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçunun 6763 sayılı Kanun ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında; uzlaştırma işlemi yapılması ve anılan Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK’nın 254. maddesi gereğince sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-(1) nolu bozma sebebinin sonucuna göre uzlaşma sağlanamaması halinde;
Sanığın, hakaret eylemini aleni olarak gerçekleştirmiş olması karşısında, TCK'nın 125/4. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nun temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca cezayı aleyhe değiştirme yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
