Danıştay 3. Daire 2022/77 Esas 2022/780 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/77
Karar No : 2022/780

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Müdürlüğü/...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...Madeni Yağ İmalatı Nakliye Turizm İnşaat Taahhüt Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Dokuzuncu Dairesinin bozma hükmüne uyan ...Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle elde ettiği komisyon gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolunda saptamaları içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2013 yılının Ocak-Mart dönemi için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı geçici vergi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Mükellefiyeti 31/12/2012 tarihi itibarıyla re'sen terkin ettirilmiş olan davacının bu tarihten itibaren sahte fatura düzenlemekten dolayı elde ettiği komisyon gelirine ilişkin beyanname ve bildirimlerini vermesi beklenemeyeceğinden, beyanname vermemesi nedeniyle kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle özel usulsüzlük cezası kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Vergi mükellefiyeti dairelerince re'sen 31/12/2012 tarihinde terkin edilmiş olsa da yapılan inceleme neticesinde davacının 2013 yılında da sahte fatura düzenlediği anlaşıldığından re'sen terk tarihi 31/01/2013 tarihi olarak düzeltilmiş olup 2013 yılının Ocak-Mart dönemine ilişkin geçici vergi beyannamesini vermediği anlaşılan davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararı bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ......DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Mahkemesinin kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 28/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.