MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1- TCK"nın 158/1-d, 52/2-4, 53/1-2-3 ve 58/6-7.
maddeleri gereğince mahkumiyet
2- TCK"nın 204/1, 53/1-2-3 ve 58/6-7. maddeleri
gereğince mahkumiyet

Sanığın nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın suç tarihinde, katılan ...’ın işlettiği ...Nakliyat adlı işyerine geldiği ve...iline ...yağ fabrikasından yağ taşınması hususunda katılanla anlaştığı, katılana kendisini ... olarak tanıtan sanığın, ... adına sahte olarak üretilmiş, üzerinde kendi fotoğrafı yapıştırılmış sürücü belgesini ve... plakalı aracın ruhsat, vergi levhası ve sigorta poliçesini ibraz ettiği, katılanın bu belgeleri görerek fotokopilerini çektiği, daha sonra ...yağ fabrikasından... plakalı Ford marka araca ..."e götürülmek üzere yağ yüklediği, ancak sanığın yükü istenilen yere götürmeyip ortadan kaybolduğu iddia edilen olayda;
1- Nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanık savunması, katılan beyanı ile tüm dosya kapsamına göre, sanığın eyleminin TCK’nın 158/1-d maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 14/10/2003 gün ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere; suça konu belgenin fotokopi olması durumunda hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı, aslı bulunamayan evrakın aldatma kabiliyetinin bulunup bulunmadığının da tespit edilemediği, fiili iğfalin aldatma niteliğini göstermeyeceği cihetle; somut olayda suça konu belgelerin asıllarının bulunamadığı anlaşılmakla; belge fotokopisinin hukuki sonuç doğurmaya elverişli olmadığı ve sanığın üzerine atılı suçun yasal unsurları itibariyle oluşmayacağından, sanığın beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.