
Esas No: 2017/7985
Karar No: 2019/6262
Karar Tarihi: 04.07.2019
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/7985 Esas 2019/6262 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; taraflar arasında 05/11/2011 başlangıç tarihli ve ilk altı ay aylık 1.000,00 TL, ikinci altı ay aylık 1.500,00 TL kira bedelli kira sözleşmesi imzalandığını, davalının 2012 yılı Mayıs-Ekim aylarına ait kira borcunu ödemediğinden bu döneme ilişkin 9.000,00 TL kira bedeli ile 180,50 TL işlemiş faizin tahsili için Şile İcra Müdürlüğünün 2012/488 E. sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, davalının bu icra takibine itiraz ettiğini belirterek,itirazın iptaline ve asıl alacağın %40"ından aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; kira sözleşmesi imzalandığından bu yana davacı tarafından teslim edilmesi gereken işletmeye ait otel ruhsatının verilmediğini, ayrıca pansiyonun girişinin davacı tarafından kapatıldığını, 5 yıllığına kiraladığı pansiyonu bu nedenle işletemediğini ileri sürerek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne, ... İcra Müdürlüğünün 2012/488 esas sayılı dosyasında davalı hakkındaki takipteki itirazın iptaline takip asıl alacak 6.000,00 TL ve 121,69 TL işlemiş faiz üzerinden borçlu itirazının kaldırılmasına, davacının %40 icra inkar tazminatı talebinin işin yargılamaya müstenit olması nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) Davalının vekalet ücretine yönelik temyiz itirazı incelendiğinde;
Karar tarihinde yürürlükte olan A.A.Ü.T.’nin 13. maddesinde "Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktuücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez" düzenlemesi yer almaktadır.
Davanın kısmen kabul edilmiş olmasına rağmen, davada kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına reddedilen 3.000,00 TL asıl alacak üzerinden vekalet ücreti takdiri gerekirken, bu hususta bir karar verilmemiş olması doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK"nun 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasına 5.bent olarak "Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince 600,00 TL. maktu ücreti vekaletin davacıdan alınıp davalıya verilmesine," ifadelerinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.