Danıştay 7. Daire 2019/3528 Esas 2022/804 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/3528
Karar No : 2022/804


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Demir ve Çelik Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından ithal edilen baz yağların, 2012 ilâ 2016 yıllarında, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (I) sayılı listenin (B) cetveli dışında yer alan eşyaların imalatında kullanıldığından bahisle söz konusu baz yağlar için ödenen özel tüketim vergilerinin nakden iadesi istemiyle yapılan başvurunun zımnen reddi yolundaki işlemin iptali ve iadeye konu tutarın yasal faiziyle birlikte iadesi istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, dava konusu uyuşmazlığın, davacının nakden iadesi isteminin süresi ve elektronik ortamda başvuru yapması zorunluluğu ile ham maddenin imalatta girdi olarak kullanılıp kullanılmadığından kaynaklandığı, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 8. maddesi kapsamında, bu Kanuna ekli (I) sayılı listenin (B) cetvelindeki malların; (I) sayılı listeye dahil olmayan malların imalinde kullanılmak üzere mükellefler tarafından ithalinde tarh ve tahakkuk ettirilen özel tüketim vergisiyle ilgili olarak düzenlenen kolaylıktan yararlanılabilmesi için, ithal edilen malların 12 ay içinde imalatta kullanılması şartının getirildiği, 25 Sıra Nolu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliği ile bu süre koşuluna ilişkin uygulamaya, ithal tarihini takip eden ay başından itibaren 12 ay içinde imalatta kullanılarak yine aynı süre içerisinde iade talebinde bulunulması gerektiği belirtilerek yön verildiği, kanunilik ilkesi uyarınca, vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümlülüklerin esas olarak kanunla konulması, değiştirilmesi veya kaldırılmasının icap ettiği, kanunla getirilen istisna, muafiyet ve diğer kolaylıklara ilişkin olanakların, ilgililer açısından bir hak haline gelebilmesi, bir diğer deyişle, bu imkanlardan yararlanılabilmesi için, bu hakkın, haktan yararlanmadan önce, ayrıca idare tarafından tanınarak kabul edilmesine gerek bulunmadığı, esasen kanunla belirlenen şartları taşıdığını, kanunun öngördüğü şekilde ispatlayan ilgililerin, başkaca bir hukuki engel bulunmadıkça, bu haktan yararlandırılmalarının gerektiği, vergi idarelerince, bu imkanlardan yararlanma usul ve yöntemlerinin belirlenmesi için, kanundan alınan yetkiye dayanılarak, düzenleyici işlemlerle uygulamaya yön verilmesi mümkün bulunmakla birlikte, yasa koyucunun yerine geçilerek, kanunla yararlanma şartları belirlenen hakkın kullanımına, kanun ile verilmeyen bir yetkiye dayanılarak engel olunmasının hukuken mümkün bulunmadığı, ayrıca 429 Sıra Nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile iade taleplerini elektronik ortamda yapma zorunluluğu getirilen mükelleflerin, bu zorunluluğa uymamaları halinde taleplerinin dikkate alınmayacağı yolundaki düzenleme ile nakden iade uygulamasına ilişkin usul ve esasların belirlenmesi yetkisini aşar şekilde kullanılarak bu yetkinin kanunilik ilkesine aykırı olarak genişletildiği, bu itibarla, 20/12/2017 tarihinde iade talebinde bulunmak suretiyle gerekli şartları yerine getirdiği anlaşılan davacının, kanunda belirlenen hakkını kullanmasına engel teşkil edecek ve kanunla idareye verilen yetkinin, hakkın özünü ortadan kaldıracak şekilde kullanılması sonucunu doğuracak nitelikte getirilen düzenlemelere dayalı olarak tesis edilen işlemde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline ve nakden iadesi talep edilen vergilerin tahsil tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte iadesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Nakden iade talebinin elektronik ortamda yapılması zorunlu olduğundan ve 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (I) sayılı listenin (B) cetveli dışında yer alan eşyaların imalatında kullanılmak üzere satın alınan mallar 12 aylık süre içinde üretimde kullanılmadığından, nakden iade talebinin yerine getirilememesinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.