MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/04/2016 tarih ve 2014/253-2016/62 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ... nezdinde tescilli "...", "...", "... " ibareli markaların sahibi olduğunu, ayrıca markayı 1994 yılından beri şirket ticari unvanlarında kullandıklarını, 2012 yılında davalının "..." ibaresini kullandığını öğrendiklerini, davalıya ihtarda bulunduklarını, şirket unvanlarını değiştirmelerine rağmen marka haklarına tecavüz eylemlerine devam ettiklerini, davalı şirket merkezinin aynı organize sanayi bölgesine taşınması neticesinde müşteriler, bankalar ve kargo şirketlerinin bile tarafları karıştırdıklarını belirterek davalının kullanımının marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunun tespitini, men’ini, davalının unvanındaki "..." ibaresinin sicilden terkinini, bu ibarenin kullanıldığı internet siteleri, şirket reklam ve belgelerinin kaldırılmasını ve 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak yasal faizleriyle kendilerine verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, ... ibaresinin müvekkili şirketin kurucuları ve davacı firma ortaklarının soyadları olduğunu, "... " şeklindeki kullanımın 1980’li yılların sonunda başladığını, 1994 yılında davacı şirket ortaklarının "... ” isimli firmadaki hisselerini müvekkillerine devrettiğini, müvekkilinin çok uzun süredir aynı ticari unvan ile faaliyetlerini sürdürdüğünü, 2013 yılında şirketi limited şirketten anonim şirkete çevirmeye karar verdiklerini, tarafların akraba olduklarını, davalının kullanımının davacı tarafından 17 yıldır bilindiğini, davacının sessiz kalarak dava açmak için hak kaybına uğradığını, www.atakuloto.com. isimli internet sitesinin müvekkiline ait olduğunu, diğer internet sitelerinin 3. kişilere ait olduğunu, müşteri kitlelerinin farklı olması nedeniyle iltibas oluşmadığını, taraf kullanımlarının ticaret unvanına dayalı olması nedeniyle tecavüz ve haksız rekabet oluşturmayacağını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davalıya ait ticari unvan yönünden tescil tarihi dikkate alındığında davacı tarafın uzun süre sessiz kalıp aradan geçen zaman dikkate alındığında MK’nin 2. maddesi gereği dava açmasının iyiniyetli olmadığı, ticaret unvanı yönünden terkin talebi için uzun süre sessiz kaldığı gerekçesiyle bu talep yönünden davanın reddine; davalı tarafın ticaret unvanındaki tescili aşar şekilde "..." ibaresini tanıtım araçlarında kullanmasının haksız rekabet ve markaya tecavüz oluşturduğu gerekçesiyle markaya tecavüz ve haksız rekabetin tespiti ve men’ine, davalı tarafın "..." ibaresini markasal şekilde tabela, internet üzerinde ve tanıtım evrakında kullanımının engellenmesine ve imhasına, "..." ibaresinin alan adı olarak ticari unvana uygun şekilde kullanımının yasal hak olup bu yöndeki talebin reddine, markasal kullanım nedeniyle kullanımın niteliği ve izinsiz kullanım nedeniyle davacı tarafın hakları ihlal edilmiş olduğundan 10.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalı taraftan tahsili ile davacı tarafa ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 503,10 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 08/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.