Konya Ceza Kararları - Vergi Usul Kanununa Muhalefet Defter ve belgeleri gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6967 Esas 2019/7487 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6967
Karar No: 2019/7487
Karar Tarihi: 04.11.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet Defter ve belgeleri gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6967 Esas 2019/7487 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Suç tarihinin yanlış girilmesi nedeniyle kararda düzeltme yapılmış ve TCK'nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın tekerrüre esas alınması için başka bir mahkeme kararı bulunmadığı, bu nedenle TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasının yasaya aykırı olduğu sonucuna varılmıştır. Hüküm tekerrüre ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 53. ve 58. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2016/6967 E. , 2019/7487 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet (Defter ve belgeleri gizlemek)
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gerekçeli karar başlığında "23.12.2012" olarak yanlış yazılan suç tarihinin, defter ve belge isteme yazısının tebliğ tarihinden itibaren 15. günden sonraki gün olan "24.12.2012" tarihi olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 07.09.2011 tarihli 2011/29 Esas ve 2011/587 sayılı kararına ilişkin olarak UYAP üzerinden yapılan kontrolde, bu ilamın Dairemizin 20.11.2012 tarihli 2012/25321 Esas ve 2012/19808 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verildiği, bozma kararı sonrası verilen sanığın mahkûmiyetine ilişkin Mahkemenin 27.02.2013 tarihli 2013/56 Esas ve 2013/135 Karar sayılı kararının ise halen Dairemizin 2017/3588 Esas sırasında temyiz incelemesinde bulunduğu, bu haliyle henüz kesinleşmeyen ilamın TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına esas alınamayacağı, suç tarihi itibarıyla adli sicil kaydına göre sanığın tekerrüre esas alınabilecek başkaca bir hükümlülüğünün de bulunmadığı gözetilmeden hakkında TCK"nin 58. maddesinin uygulanması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından tekerrüre ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

.