MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ...’nin 04/05/2016 tarihli “temyiz isteminin reddi”ne ilişkin ek karara yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen ve usulüne uygun şekilde 27.11.2015 tarihinde tebliğ edilen hükme karşı, 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra, 02.05.2016 tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz isteminin süreden sonra olduğundan bahisle reddine ilişkin kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından, sanığın temyiz isteminin reddi ile redde ilişkin 04.05.2016 tarihli ve 2014/869 Esas, 2015/808 Karar sayılı ek kararın isteme aykırı ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında ... ve ....ye karşı “Kasten Yaralama” suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında, katılan ...’e karşı gerçekleştirdiği eylem nedeniyle hüküm kurulurken, oluş, iddia, kabul ve dosya kapsamına göre, sanığın, söz konusu eylemini, katılan ... tarafından kendisine küfür edilmesi üzerine gerçekleştirdiği anlaşılmakla, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümleri uygulanırken, TCK’nin 3. maddesinde yer alan orantılılık ilkesi de nazara alınarak, hükmedilen cezalarda asgari (¼) oranında indirim yapılması gerekirken, (1/3) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.