Danıştay 9. Daire 2019/1813 Esas 2022/302 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/1813
Karar No : 2022/302


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Turizm İnşaat ve Ticaret A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, 2010/Şubat dönemi için tarh edilen vergi ziyaı cezalı damga vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; … Turizm ve Otelcilik İşl. Otm. San. Tic. A.Ş. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi inceleme raporunda, … Turizm ve Otelcilik İşl. Otm. San. Tic. A.Ş. yönetim kurulu başkanı … ile … Turizm Otel. İşl. San. Tic. A.Ş. yetkilisi … arasında "Şirket Devir ve Hisse Satış Protokolü" imzalandığı, bu sözleşmeye ait damga vergisi beyannamesinin verilmediği hususunun tespit edildiği, rapora dayanılarak davacı şirket adına müteselsil sorumlu sıfatıyla dava konusu cezalı damga vergisi tarhiyatının yapıldığı, Mahkemelerinin 31/01/2018 tarihli ara kararına idarece verilen cevap ve eklerinin incelenmesinden; dava konusu damga vergisinin asıl sorumlusu … Turizm ve Otelcilik İşl. Otm. San. Tic. A.Ş adına aynı dönem için yapılan damga vergisi tarhiyatı sonucunda, şirketin 6736 sayılı Kanun kapsamında başvuruda bulunarak damga vergisini ödediğinin anlaşıldığı, asıl sorumlu şirket tarafından damga vergisi ödendiğinden, müteselsil sorumlu sıfatıyla davacı adına yapılan cezalı damga vergisi tarhiyatında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi Kararında 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 4. fıkrasında sayılan kaldırma nedenlerinin bulunmadığı ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Vergi İnceleme Raporuna dayanılarak yapılan tarhiyatın hukuka ve usule uygun olduğu iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 08/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.