MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 04/04/2017 tarih ve 2015/192 E.-2017/179 K.
sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 01/03/2018 tarih ve 2017/1402-2018/235 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin bisküvi, çikolata, gofret vb. ürünlerin üretimini ve pazarlamasını yaptığını, müvekkili ile aynı sektörde faaliyet gösteren davalı şirketin, diğer davalı nezdinde tasarım başvurusunda bulunduğunu, bu tasarım başvurusuna müvekkilince yapılan itirazın davalı Kurum tarafından nihai olarak reddedildiğini, alınan kararın usul ve yasaya aykırı bulunduğunu, zira davalı şirket başvurusunun yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşımadığını ileri sürerek, YİDK"in 2015-T-124 sayılı kararının iptaline, tescili halinde davalı tasarımının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkili şirketin başvurusuna konu tasarımların yeni ve ayırt edici olduklarını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davalı şirketin başvurusuna konu tasarımların, davacının itirazına mesnet tasarımlardan farklı oldukları, bununla birlikte başvurusu yapılan tasarımların, piyasaya sunulmuş diğer ürünler karşısında yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşımadıkları, ayrıca bu tasarımların 554 Sayılı KHK 10. maddesi anlamında, teknik fonksiyonunun gerçekleştirilmesinde, tasarımcıya, tasarıma ilişkin özellik ve unsurlarda hiç bir seçenek özgürlüğü bırakmayan tasarımlar kapsamında değerlendirilebilecekleri ve bu itibarla tasarım koruması kapsamı dışında kaldıkları gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK’in 2015-T-1224 sayılı kararının iptaline, davalı tasarımının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı şirket vekilince ve davalı TPMK vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, dava konusu tasarım başvurusunun, piyasaya daha önce sunulmuş ürünler karşısında yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşımadığı, her ne kadar mahkemece hüküm kısmında iptal edilen YİDK kararının numarası yanlış yazılmış ise de bunun mahallinde her zaman giderilebilecek maddi hata niteliğinde bulunduğu gerekçesi ile davalı TPMK vekili ve davalı şirket vekilinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili ve davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 12/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.