MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı, davalı ile imzalanan mevcut sözleşmeler gereğince davalıya mal teslimleri yapıldığını, fatura bedellerinin zamanında ödenmemesi nedeniyle davalı kuruma önce 23.05.2014 tarihli, daha sonra da 20.01.2016 tarihli ihtarnamelerinin keşide edildiğini, 26.05.2014 ve 25.01.2016 tarihlerinde tebliğ edilen ihtarnameler gereğince davalının temerrüde düşmesine rağmen ödeme yapmadığını, bunun üzerine alacaklarının tahsili için icra takibi başlattıklarını, davalının, takip konusu 719.058,00 TL asıl alacağın sadece 9.174,48 TL olan kısmına itiraz ettiğinden, 709.883,52-TL lik asıl alacak yönünden takibin devam ettiğini, itiraz edilen asıl alacak dışında davalının işlemiş ve işleyecek faize ve faiz oranına, icra giderlerine, vekalet ücretine ve diğer masraf ve harçlara yaptığı itirazın haksız olduğunu, 20.01.2016 tarihli ihtarnamenin davalıya 25.01.2016 tarihinde tebliğ edildiğini, 10 günlük ödeme süresi geçtikten sonra 05.02.2016 tarihinden itibaren davalının temerrüt faizi ödemekle yükümlü olduğunu, asıl alacağa 05.02.2016 tarihinden itibaren aylık %11,50 oranında avans faizi tahakkukunun zorunlu olduğunu, davalının icra giderleri ve vekalet ücretine yönelik itirazlarının da yasal bir dayanağı bulunmadığını ileri sürerek, itirazın iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
İlk derece Mahkemesince, davanın kısmen kabulü ile davalının Kırıkkale 2.İcra Müdürlüğü"nün 2016/2514 E sayılı dosyasında işlemiş faiz oranına ve işlemiş faize yaptığı itirazının iptaline, davalının işleyecek faiz oranına yaptığı itirazın kısmen iptali ile işleyecek faizin avans faizi olarak kabulü ile avans faiz oranının %10,50 olarak devamına, karar verilmiş; karara karşı davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin kararı süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2018 tarihinden itibaren tarihinden itibaren 47.530,00 TL’na çıkarılmıştır. Davalı tarafından temyize konu edilen toplam miktar karar tarihi (27.04.2018) itibariyle 47.530,00 TL"nı geçmediğinden davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu durumda, HMK."nun 366. maddesi atfıyla aynı kanunun 352/1-b maddesi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 18/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.