Danıştay 7. Daire 2019/2452 Esas 2022/401 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/2452
Karar No : 2022/401

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Kimya Kozmetik Otomotiv İletişim Bilgisayar Elektrik Elektronik İnşaat Malzemeleri İmalat İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 2017 yılının Ocak döneminde satın alınan L.P.G.'nin aerosol imalatında kullanıldığından bahisle, satın alınan L.P.G. miktarına isabet eden özel tüketim vergisinin mahsuben iadesi istemiyle yapılan başvurunun reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, davacı şirketin 2017/Ocak döneminde L.P.G. Satın Alma İzin Belgesi kapsamında 2.074.327,03 TL tutarında ÖTV ödeyerek satın aldığı L.P.G.'yi, ÖTV'ye tabi olmayan aerosol üretiminde kullandığından bahisle ödemiş olduğu ÖTV'nin mahsuben iadesi talepli başvuruları üzerine, söz konusu tutarın 1.338.076,08 TL'sinin iadesinin yapılarak vergi borçlarına mahsup edildiği, kalan 736.250,95 TL'nin ise inceleme sonucuna göre iade ve mahsup işleminin yapılacağının … tarih ve … sayılı yazıyla bildirildiği 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nda ve ilgili Genel Tebliğ'de yer alan düzenlemelerin birlikte değerlendirilmesinden, ÖTV ödenerek alınan L.P.G.'nin imalatçılar tarafından aerosol üretiminde kullanılmış olması halinde oranının sıfır olarak uygulanacağı, indirimli vergi uygulamasından kaynaklanan vergi farklılaştırmasının aerosol üreticilerine iade yöntemi ile giderileceği, iade için standart iade talep dilekçesinin verilmesi ve Genel Tebliğ'de öngörülen belgelerin dilekçeye eklenmesinin gerektiği, bu belgeler tamamlanmadıkça iade taleplerinin hüküm ifade etmeyeceği, vergi inceleme raporu dışında diğer belgelerin tamamlanması halinde iade talebinin yerine getirileceği, talep yerine getirildikten sonra taleplerin tamamının vergi incelemesine sevk edileceği ve inceleme sonucunda iadeye engel bir durum tespit edilirse rapora göre işlem tesis edileceğinin düzenlendiği, olayda davacının iade için gerekli evrakları tamamlamış olarak istemde bulunduğu görüldüğünden, ilgili mevzuat hükümleri uyarınca ayrıca vergi inceleme raporunun aranmaması gerekirken, bir başka deyişle evrakları tamamlanarak yapılmış bir iade başvurusunda önce iade yapılıp sonra incelemeye sevk işleminin tesis edilmesi gerekirken, inceleme sonucuna göre iadenin gerçekleştirileceği yönündeki dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Özel Tüketim Vergisi (I) Sayıl Liste Uygulama Genel Tebliği'nin III.B.6. bölümündeki açıklamalara göre, davacının imalatta kullandığı L.P.G.'nin dağıtım izin belgesine sahip dağıtıcılardan teslim alınması, dağıtıcılar tarafından davacıya teslim edilen malların ise doğrudan ithal edilmesi ya da rafineriden satın alınmış olmasının gerektiği, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesi uyarınca, iadeye konu mal alışlarının gerçek mahiyetinin ortaya çıkarılması için vergi incelemesinin yapılması ve incelemenin sonucuna göre iade isteminin değerlendirilmesi gerektiğinden dava konusu işlemde hukuka aykırılığın bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'UN DÜŞÜNCESİ : Davacı tarafından, dağıtıcılardan teslim alınan L.P.G. girdi olarak kullanılarak aerosol üretimi yapıldığından bahisle mahsuben iade talebinde bulunulmuştur. … tarih ve … sayılı Bakanlar Kurulu Kararı eki Karar kapsamında, imalatçılar tarafından aerosol üretiminde kullanılan L.P.G. için özel tüketim vergisinin sıfır olarak uygulanacağı, buna ilişkin usul ve esasların belirlendiği Özel Tüketim Vergisi (I) Sayılı Liste Uygulama Genel Tebliği'nin III.B.6. bölümünde, aerosol üreticilerinin söz konusu malları doğrudan ithal etmeleri veya L.P.G. Dağıtım İzin Belgesine sahip dağıtıcılardan teslim almalarının gerektiği, III.B.6.6.7.1.3. bölümünde ise vergi inceleme raporu dışında istenen belgelerin tamamlanarak başvurulması üzerine, iadeye konu özel tüketim vergisinin ödendiği tespit edilerek mahsuben iade taleplerinin yerine getirileceği belirtilmektedir. Bu durumda, dava konusu işlemde imalatçı konumundaki davacıya mal teslim edenlerin lisans sahibi dağıtıcılardan olduğu belirtilmesine rağmen, özel tüketim vergisinin ödenip ödenmediği yolunda bir değerlendirme yapılmadan mahsuben iade talebinin reddedilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığından, istinaf başvurusunun reddine ilişkin karara yönelik temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 03/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.