Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/5096 Esas 2022/12612 Karar Sayılı İlamı

KARAR
Hakaret suçundan sanık ...'nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk lirası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ... 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/02/2021 tarihli ve 2020/376 esas, 2021/240 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında; "Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği gözetilerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, sanığın müştekiyi telefonla arayarak ''bak s.keceğim bak seni cumhuriyet meydanında domaltım s.keceğim bundan haberin olsun, bundan sonra bekleyeceğim oğlum seni varya ibne edeceğim ibne, elimden geleni g.tüne sokacağım anladın mı'' şeklindeki sözler söylemesi nedeniyle hakaret suçundan cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmış ise de, benzer bir olay nedeniyle Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 08/11/2018 tarihli ve 2018/4555 esas, 2018/19259 karar sayılı ilâmda, "..''seni oğullarıma sinkaf ettireceğim .'' dediğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında; bu sözlerin TCK 'nın 106/1-1. cümlesine göre mağdurun hayatına, vücut veya cinsel dokunulmazlığına yönelik bir saldırı gerçekleştireceğinden bahisle tehdit niteliğinde olduğu, sözlerinin sadece tehdit suçu kapsamında kaldığı ve sadece tehdit suçundan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden.." şeklinde belirtildiği üzere sanığın mağdura söylediği kabul edilen sözlerin, hakaret suçunu değil bir bütün halinde 5237 sayılı Kanun'un 106/1-1. cümlesindeki tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, hakaret suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde, isabet görülmemiştir." denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
5237 sayılı TCK'nın 106. maddesinde; "Bir başkasını, kendisinin veya yakınının hayatına, vücut veya cinsel dokunulmazlığına yönelik bir saldırı gerçekleştireceğinden bahisle tehdit eden kişi, altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. Malvarlığı itibarıyla büyük bir zarara uğratacağından veya sair bir kötülük edeceğinden bahisle tehditte ise, mağdurun şikayeti üzerine, altı aya kadar hapis veya adlî para cezasına hükmolunur." hükmü bulunmaktadır.
İncelenen dosyada; sanık ...'nın, katılana söylediği kabul edilen sözlerin bir bütün halinde değerlendirildiğinde yalnızca tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, bu sözlerin ayrıca hakaret suçunu da oluşturduğunun kabulü ile sanık hakkında hakaret suçundan da mahkumiyet hükmü kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Hakaret suçundan sanık ... hakkında, ... 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/02/2021 tarihli ve 2020/376 esas, 2021/240 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Anılan yasa maddesinin 4-d fıkrası gereğince, hakaret suçundan verilen hükmün açıklanmasının bırakılması kararının kaldırılmasına, tehdit suçu ile birlikte kararın yeniden değerlendirilmesine, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 18/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.