İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4205 Esas 2019/16445 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4205
Karar No: 2019/16445
Karar Tarihi: 19.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4205 Esas 2019/16445 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümler temyiz edildi. İlk olarak, sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı incelendi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının itirazı kabul edilebilir ve temyizi mümkün olmadığına dair kararı uyarınca dosyanın mahalline iadesine karar verildi. İkinci olarak, hakaret suçundan verilen hükümler incelendi ve mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz sebeplerinin reddedilmesi ve hükümlerin istem gibi onanması kararı verildi. Son olarak, sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik incelemede, 5237 sayılı TCK'nin 87/1-d-son maddesi gösterilmeden suça sürüklenen çocuğa ek savunma hakkı verilmeden hüküm kurulmasının 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesine muhalefet olduğu ve Anayasa Mahkemesi'nin kararının gözetilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince istem gibi bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 87/1-d-son maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas - 2015/85 Kararı, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/4205 E. , 2019/16445 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, Ceza verilmesine yer olmadığına dair, Hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar yönünden yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarihli ve 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, dosyanın temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanıklar hakkında hakaret suçundan verilen hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas ve 2017/247 Karar sayılı kararı uyarınca sanık hakkında düzenlenen iddianamede sevk maddeleri arasında 5237 sayılı TCK"nin 87/1-d-son maddesi gösterilmediği halde, suça sürüklenen çocuğa ek savunma hakkı verilmeden hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
b) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıklar müdafiilerinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 19.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.