MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozma üzerine, Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalardan ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanık hakkında bozma öncesi 28/07/2010 tarihli ilk kararda, sanık hakkında hükmedilen 5 ay hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesine göre adli para cezasına çevrildiği, hükmün sanık tarafından temyiz edildiği ve aleyhe temyiz bulunmadığı anlaşılmakla, yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkı bulunduğu gözetilmeden, yazılı şekilde sanık hakkında tehdit suçundan sonuç olarak hükmedilen 5 ay hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesine göre adli para çevrilmeyerek 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ün temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; hüküm fıkrasına “1412 sayılı CMUK"nın 326/son gereği tehdit suçundan hükmedilen 5 ay hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50/1. maddesi gereğince günlüğü takdiren 20 TL"den sonuçta 3000 TL adli para cezasına çevrilmesine, sanığın ekonomik ve kişisel halleri göz önünde bulundurularak TCK"nın 52/4. maddesi gereğince adli para cezasının birer ay ara ile takdiren 12 eşit taksitte alınmasına" bölümünün eklenmesi ve sonuç cezanın adli para cezası olması nedeniyle TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin kısmın karardan çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.