MAHKEMESİ : İstanbul 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/03/2013
NUMARASI : 2012/2-2013/222

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı banka, davalının B. şubesinde müdür iken 24.07.1995 tarihinde A. şubesi müdürlüğüne tayin olan F. Ö.diğer borçlular Ç.. E.., N. E., H. K."in katılımını sağlayıp yolsuz ve usulsüz işlemler yaparak S. Ltd. Şti. ile B.A.Ş. firmaları ve şahısları lehine haksız menfaat sağlayarak bankanın zararına sebebiyet verdiğini, borçlular hakkında İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinde dava açıldığını, tüm sanıkların yaptıkları usulsüz işlemleri mahkemede ifade ettiklerini, borçlulardan alacağın tahsili için icra takibine geçildiğini, borçlu Ç.. E.."in icra takibine borcu olmadığını, ödeme emri ekinde gönderilen dekontların hiçbirisinde imzasının bulunmadığı ve ticari faiz istenemeyeceğinden bahisle itiraz ettiğini, davalıların usulsüz işlemleri sonucunda doğan banka zararının tahsilini teminen 54.731,74 TL sorumlu olmak kaydıyla İstanbul 6. İcra Müdürlüğünün 1996/7254 sayılı dosyasına yapılan itirazın iptali ile takibin devamına % 40 icra inkar tazminatına hükmedilmesini istemiştir.
Davalı işçi, bankadaki görev ve yetkilerinin son derece sınırlı olduğunu, verilen talimatlar doğrultusunda hareket ettiğini, belirtilen şirketler lehine açılan krediler ile ilgili hiçbir kastının ve kusurunun olmadığını, ilişkinin hizmet akdi olduğundan ticari faiz talep edemeyeceğini beyanla haksız açılan davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece 02.04.2009 tarih 2006/195 esas-2009/128 karar sayılı ilamı ile 15.479,04 TL asıl alacak, 2.283,15 TL faiz ve asıl alacak üzerinden % 40 hesaplanan 6.191,61 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine hükmedilmiştir. Kararın taraflarca temyizi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 29.11.2011 tarih ve 2009/19832 esas-2011/46438 karar sayılı ilamı ile icra inkar tazminatının reddi gerektiği ve aynı banka işlemi yönünden dava dışı F. Ö. isimli işçi ile ilgili yapılan icra takibi de dikkate alınarak aynı konuyla ilgili bu kişi hakkında da karar verilmesi halinde hüküm fıkrasında davalının sorumlu olduğu miktar bakımından mükerrer yararlanmaya yol açmayacak şekilde hüküm kurulması gerektiğinden bahisle bozulduğu görülmüştür.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş, bilirkişi kurulundan rapor alınarak davalı ile dava dışı F. Ö."in birlikte gerçekleştirdikleri eylemlerden dolayı ayrı ayrı % 50 oranında kusurlu olduklarının belirlenmesi üzerine, mevcut zarardan bu oranda sorumlu olduğunun kabulü ile 7.739,52 TL asıl alacağın, 1.141,58 TL faiz alacağının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davacı ve davalı vekillerince bir kez daha temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Somut olayda, davalı ile dava dışı F. Ö.in birlikte gerçekleştirdiği hukuka aykırı eylemlerinden dolayı davacı bankayı 15.479,04 TL zarara uğrattıkları tartışmasızdır. Davalı ve dava dışı F. Ö. davacı bankanın zararına sebebiyet veren eylemlerinden bankaya karşı müştereken ve müteselsilen sorumludurlar.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin yukarıda zikredilen bozma ilamında, dava dışı F. Ö.e karşı yapılan icra takip dosyası da dikkate alınarak hüküm fıkrasında belirtilmek kaydıyla davalı işçinin sorumlu olduğu miktar bakımından mükerrer ödemeye yol açmayacak şekilde hüküm kurulması gerektiği belirtilmiş ise de, mahkemece bozma gerekçesine uygun hüküm tesis edilmemiştir. Davalı işçinin mevcut zarardan % 50 oranında sorumlu tutulması ancak davalı ile dava dışı F. Ö. arasında ortaya çıkması muhtemel bir davada dikkate alınabilecek bir husus olup, bu değerlendirmeyle davacının alacağını kısıtlayacak şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Mahkemece, hüküm fıkrasında açıkça dava dışı F. Ö.ile ilgili icra dosyasına atıf yapılarak ve mükerrer ödemeye yol açmayacak şekilde olduğu belirtilmek suretiyle zararın tamamı yönünden davanın kabulüne karar verilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 24.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.