MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 21/06/2016 gün ve 2014/1307 - 2016/522 sayılı kararı bozan Daire"nin 26/06/2018 gün ve 2016/10842 - 2018/4832 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında inşaat bütün riskler sigorta poliçesi akdedildiği, müvekkiline ait şantiyede ölümlü iş kazası meydana geldiğini, iş kazasını davalıya ihbar ettiklerini, sonrasında ölenin yakınlarının müvekkiline tazminat davası açtıklarını, dava devam ederken davacılarla sulh olduklarını, maddi manevi tazminat, vekalet ücreti toplamı 81.500.- TL ödediklerini, yaptıkları ödemenin sigorta poliçesi kapsamında olduğunu, işbu sebeplerle davalıya takip yaptıklarını, yapılan takibe davalının itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptalini, takibin devamını, icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yapılan ödemenin poliçe kapsamı dışında olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, ölenin ana babasına SGK tarafından ölüm geliri bağlanmadığından rücuen maddi tazminat talep edilemeyeceği, tazminat davalarındaki masrafların poliçe teminatı dışında kaldığı, manevi tazminat taleplerinin ise poliçe kapsamında kaldığı, alacağın miktarının tesbitinin yargılamayı gerektirdiği, davalının ancak ödediği manevi tazminat kalemini talep edebileceği gerekçesiyle; davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacı vekilinin temyiz itirazları üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1- Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440.maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen aşağıdaki bent dışında kalan sair karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
2- Dava, inşaat all risk sigorta poliçesine dayalı rücuen tazminat istemine ilişkindir. Davacı şirkete ait şantiyede ölümlü iş kazası meydana gelmiş, ölenin mirasçıları tarafından açılan davada taraflar sulh olmuş ve davacı tarafça mirasçılara maddi-manevi tazminat ve vekalet ücreti toplam 81.500,00 TL ödeme yapılmıştır. Mahkemece, sadece manevi tazminat talebinin poliçe kapsamında kaldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş,
davacı vekilinin 1.500,00 TL vekalet ücretinin de poliçe kapsamında tahsili gerektiğine dair temyiz itirazları Dairemizce reddedilmiştir. Ancak, dosya kapsamında bulunan sigorta poliçesi incelendiğinde, ceza davaları ve masrafları ile nakit zararlar işbu poliçe teminatı dışında tutulmuş ise de, maddi manevi tazminat davalarında ödenecek vekalet ücretlerinin açıkça teminat dışında tutulmadığı anlaşılmıştır. Davacı vekilinin iş kazasını sigorta şirketine ihbar ettiği de gözetildiğinde, vekalet ücretine dair yaptığı ödemeyi ödeme tarihinden itibaren işlemiş faiziyle birlikte davalıdan tahsilini isteyebilecektir. Bu durumda, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 26.06.2018 tarihli, 2016/10842 Esas- 2018/4832 Karar sayılı bozma kararına ilave olarak yukarıda açıklanan bozma nedeninin (3) numaralı bent şeklinde eklenmesine, işbu kararın yukarıda belirtilen ilamın eki sayılmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin sair karar düzeltme itirazlarının HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 26.06.2018 tarihli, 2016/10842Esas- 2018/4832 Karar sayılı bozma kararına ilave olarak yukarıda açıklanan bozma nedeninin (3) numaralı bozma bendi olarak eklenmesi suretiyle mahkeme hükmünün BOZULMASINA, işbu kararın yukarıda belirtilen ilamın eki sayılmasına, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi