Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/7168 Esas 2022/10519 Karar Sayılı İlamı

KARAR
Tehdit ve kasten yaralama suçlarından sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında yapılan yargılama sonunda, sanıkların mahkumiyetine dair ... 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 05/02/2015 tarih ve 2012/780 esas, 2015/93 karar sayılı hükümlerin sanıklar tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 22/10/2020 tarihli 2016/18787 esas, 2020/13206 sayılı kararıyla;
"Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanıklar ..., ..., ... ve... hakkında silahla kasten yaralama ve kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizinde;
Sanıklara yükletilen silahla kasten yaralama ve kasten yaralama suçlarından dolayı kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanıklar ..., ..., ... ve ...'in, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
B- Sanıklar ... ve ... hakkında silahla tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanıklar ... ve ...'nin adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkaları bulunduğu halde tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Sanıklara yükletilen silahla tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların yasal bağlamda uygulandığı,
Sanıkların adli sicil kayıtlarında tekerrüre esas sabıkaları bulunduğu halde tekerrür hükümleri uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı ve Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının, kapsam ve içerik itibariyle infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği,
Anlaşıldığından sanıklar ... ve ...'nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 22.10.2020 tarihinde oy birliğiyle" karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/04/2022 tarih ve KD - 2022/17202 Karar Düzeltme sayılı yazısı ile;
"... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/780 esas, 2015/93 karar sayılı ilamının karar tarihi olan 05/02/2015 tarihinde itiraz talebinde bulunan sanık ... nin ve itiraz talebinde bulunmayan sanık ...’nin ... E Tipi Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulundukları, hükümlülerin savunmalarının alındığı ve sonraki duruşmalarda vareste tutulmayı talep edip etmedikleri sorulmadığı gibi, ... E Tipi Ceza İnfaz Kurumunda bulunmakta iken, hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmadan mahkumiyetlerine karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakklarının kısıtlandığının gözetilmemesi hukuka aykırılık oluşturmakta olup, hükmün açıklanan gerekçelerle bozulmasına karar verilmesi gerekmektedir.
SONUÇ VE İSTEM:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1- İtirazımızın KABULÜ ile
2- Yüksek Dairenizin 22/10/2020 gün ve 2016/18787 Esas, 2020/13206 Karar sayılı sanık ... ve ... hakkındaki silahla tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmünün ONANMASINA ilişkin kararın KALDIRILMASI,
3- İtiraza konu uyuşmazlık hakkında belirtilen hukuka aykırılık nedenleri gözetilmek suretiyle ... 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 05/02/2015 gün ve 2016//18787 esas, 2020/13206 sayılı kararının BOZULMASI,
4- İtirazımız yerinde görülmediği takdirde, 5271 sayılı CMK’nın 308/3. maddesi uyarınca bir karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi" talebiyle itirazda bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:
HUKUKSAL DEĞERLENDİRME
1-CGK'nun 14/05/2020 tarih, 2019/6-77 esas ve 2020/205 sayılı kararında da belirtildiği üzere "Sanığın duruşmada hazır bulunabilmesi, yükümlülük yönü olmakla birlikte öncelikle kendisi açısından bir hak olup bu hak adil yargılanma hakkının temel unsurlarından birini oluşturmaktadır. Tarafı olduğumuz ve onaylamakla iç hukuk mevzuatına dahil ettiğimiz ... İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunması Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesinin üçüncü fıkrasının (c) bendinde, sanığın en azından kendi kendini savunma hakkı bulunduğu belirtilmekle, mahkeme huzurunda doğrudan savunmasını yapabilmesi için duruşmada hazır bulunma hakkının varlığı da zımnen kabul edilmiştir.
Kendisi yönünden hak olarak düzenlendiği kabul edilen bir hususta sanığın, bu hakkı ne şekilde kullanacağı konusunda hiçbir inisiyatifinin olmadığının kabulü halinde hakkın varlığından da söz edilemeyecektir. Nitekim, ... İnsan Hakları Mahkemesinin 12 Şubat 1985 tarihli ... ve ... ile 25 Kasım 1997 tarihli Zana/Türkiye kararlarında, sözleşmeyle ... altına alınan bir hakkın kullanılmasından vazgeçilmesinin, bunun açıkça söylenmesiyle mümkün olabileceği belirtilmiş olup, buna göre sanığın duruşmada hazır bulunma hakkından feragat etmesi de ancak bu hususu açıkça söylemesiyle mümkün olacaktır".
5271 sayılı CMK'nın ''sanığın duruşmadan bağışık tutulması'' başlıklı 196. maddesi uyarınca; Mahkemece sorgusu yapılmış olan sanık veya bu hususta sanık tarafından yetkili kılındığı hâllerde müdafii isterse, mahkeme sanığı duruşmada hazır bulunmaktan bağışık tutabilir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun Dairemizcede benimsenen 03/04/2018 tarih, 2014/851 esas ve 2018/144 karar sayılı kararında belirtildiği üzere, aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın, Cumhuriyet Savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğindedir.
İnceleme konusu olayda UYAP sisteminden yapılan kontrolde, sanıklar ... ve ...'nin 05/02/2015 tarihinde ... E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'nda hükümlü bulundukları tespit edilmiştir. Aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda hükümlü olarak bulunan, CMK'nın 196/1 maddesi gereğince duruşmalardan bağışık tutulma hakkı hatırlatılmayan ve bağışık tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanıkların cezaevinde olduğu tespit edilen celselerde ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın itiraz gerekçesi yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 22/10/2020 tarihli 2016/18787 esas ve 2020/13206 karar sayılı ilamın itiraz nedeniyle sınırlı olarak KALDIRILMASINA,
... 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 05/02/2015 tarih ve 2012/780 esas, 2015/93 karar sayılı ilamın, sanıklar ... ve ... hakkında tehdit suçu yönünden yeniden incelenmesi sonucu;
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede
Yargılama süresince başka suçtan ... E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'nda hükümlü olan ve duruşmalardan bağışık tutulmaya dair bir talebi bulunmayan sanıkların duruşmada hazır edilmeden yokluklarında hüküm kurulmak suretiyle savunma hakları kısıtlanarak 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve temyiz nedenleri bu nedenle yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, tehdit suçundan sanıklar ... ve ... hakkında, ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/02/2015 tarihli ve 2012/780 esas, 2015/93 sayılı kararıyla hükmolunan ve halen başka hükümlülükleriyle birlikte cezaevinde infaz edildiği anlaşılan 1 yıl 15 gün hapis cezalarının İNFAZLARININ DURDURULMASINA, sanıklar ... ve ...'nin bu suçun dışında başka bir suçtan hükümlü veya tutuklu değillerse, bu suçtan TAHLİYELERİNE, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.