İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9673 Esas 2019/16750 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9673
Karar No: 2019/16750
Karar Tarihi: 24.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9673 Esas 2019/16750 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahalli mahkeme tarafından verilen hüküm temyiz edilmişti. Karar incelendikten sonra, taraflar arasındaki ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği konusunda farklı beyanlar olduğu ve tanık ifadelerinin yetersiz kaldığı tespit edildi. Bu durumda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararlarına uygun olarak, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı açıklığa kavuşturulamadığında, bu durumun sanık lehine değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekliliği ortaya çıktı. Bu sebeplerle, karar bozuldu ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi ve 53. maddesi hakkında detaylı açıklamaların yapılması istendi.

3. Ceza Dairesi 2019/9673 E. , 2019/16750 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin itirazların reddine, ancak;
1) Tarafların ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda farklı beyanlarda bulunduğu ve dinlenmiş olan tanık anlatımlarının bu hususta yeterli olmadığı olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanığın lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.