Adana Ceza Kararları - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/12522 Esas 2019/2649 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12522
Karar No: 2019/2649
Karar Tarihi: 13.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/12522 Esas 2019/2649 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Karar, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurma suçundan hüküm giymesi ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması üzerine mahkum edilmesi üzerine verilmiştir. Mahkeme, sanığın önceden aynı suçtan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri almadığına karar verdiği için, sanığın ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulması gerektiğine karar verdi. Mahkeme ayrıca, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun yapıldığına, delillerin gerekçeli kararda tartışıldığına ve suç tipi ile yaptırımların doğru belirlendiğine karar vererek, sanığın temyiz itirazlarının reddini ve hükmün onaylanmasını kararlaştırdı. Kararda, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasına ilişkin şartlar ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde de detaylı bir şekilde tartışılmaktadır.

10. Ceza Dairesi 2013/12522 E. , 2019/2649 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 13/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.