İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17712 Esas 2019/43 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17712
Karar No: 2019/43
Karar Tarihi: 07.01.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17712 Esas 2019/43 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Kararda TCK'nın 53. maddesindeki bazı bölümlerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, yargılama gideri tutarının 20 TL'den az olduğu halde sanıktan tahsil edilmesi gerektiği hükmü kesinleşinceye kadar yapılan yargılama giderlerinin de toplam giderler kapsamında olması nedeniyle, hüküm kesinleştiği tarihte sanıktan tahsil edilmesi gereken yargılama giderinin bu tutardan az olması durumunda Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 53. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 324/4 maddesi
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/17712 E. , 2019/43 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi; hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 07/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.