
Esas No: 2017/24691
Karar No: 2019/18928
Karar Tarihi: 14.10.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24691 Esas 2019/18928 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesini haklı nedene dayanarak feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; zamanaşımı def"inde bulunmuş, davacının çalıştığı dönemlere ilişkin olarak ibraname imzalayarak işten ayrıldığını, davacının çalıştığı süre boyunca hak ettiği tüm ücret ve alacaklarının tamamının banka aracılığı ile kendisine ödendiğini, davacının yıllık izinlerini kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında çıplak ve giydirilmiş ücretlerin hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Giydirilmiş ücretin tespitinde, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 32. maddesinde sözü edilen asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya para ile ölçülebilen menfaatler göz önünde tutulur. Buna göre ikramiye, devamlılık arz eden prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, kira, aydınlatma, servis yardımı, yemek yardımı ve benzeri ödemeler dikkate alınır.
Somut olayda, kök bilirkişi raporu doğrultusunda, dosya kapsamında yer alan davacı imzalı 2012 yılı Haziran ayı ücret bordrosundaki 1.924,43 TL tutarındaki sair ödeme tahakkukunun da dahil olduğu ücret çıplak ücret olarak kabul edilmiştir. İmzalı diğer ücret bordrolarının bir kısmında da yine sair ödeme tahakkuklarının mevcut olduğu görülmektedir. Bu itibarla, öncelikle imzalı 2012 yılı Haziran ayı ücret bordrosundaki sair ödeme tahakkuku da mahsup edilerek çıplak günlük brüt ücret tespit edilmeli, son çıplak brüt ücret üzerinden yıllık izin ücreti alacağı; mahkemece tazminata esas olarak çalışma dönemi olarak belirlenen 03.02.2010- 07.08.2012 tarihleri arasındaki son bir yılda tahakkuk ettirilen toplam sair ödeme tutarlarının 365"e bölünmesi suretiyle tespit edilecek günlük sair ödeme tutarının eklenmesi suretiyle bulunacak tazminata esas günlük ücret üzerinden ise dava konusu kıdem tazminatı hesaplanmalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.