Mahkemesi : Şanlıurfa 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 15/07/2014
Numarası : 2014/6-2014/483

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili davalının davacı Bakanlık aleyhine Şanlıurfa 2. İcra Müdürlüğü"nün 2011/348 sayılı takip dosyası ile icra takibi yaptığını, kurumlar arası yazışmanın uzun sürmesi nedeniyle takibe itiraz edilemediğinden bu davanın açılmak zorunda kalındığını, davalı ile aralarında iş sözleşmesi olmadığını, davacı Bakanlık ile taşeron şirketler arasında temizlik ihaleleri yapıldığını, davalının ihaleyi kazanan şirketlerin işçisi olduğunu iddia ederek davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 19.09.2013 tarihli ilamı ile özetle ve sonuç olarak, “1-...Davalı vekilinin kesin süre içerisinde tanık listesini sunmadığı anlaşılmakla davalı tanıkları yokmuş gibi değerlendirme yapılarak hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde davalı tanıklarının beyanları dikkate alınarak hesaplama yapılan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
2-Kabule göre de; davalı 45.500,00 TL asıl alacak ve 93,98 TL işlemiş faiz için icra takibi başlatmıştır. Davacı, davalı tarafından yapılan icra takibi nedeniyle borçlu olmadığının tespitini Mahkemeden talep etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda 10.289,04 TL asıl alacak ve 68,82 TL faiz alacağı üzerinden takibin devamına karar verilmiştir. Davacının davası menfi tespit davası olup Mahkemece davacının borçlu olmadığı miktar üzerinden davanın kabulüne, borçlu olduğu miktar yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken davanın reddi ile icra takibi ile ilgili karar verilmesi hatalı olmuştur. ” gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkeme bozma kararına uymuş, menfi tespit davasının kısmen kabulüne karar vermiştir.
Mahkemece davacının 41.231,22 TL borcu olmadığının tespitine karar verildiği için karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"nin 12/2 maddesine ve 3.kısmına göre 4.362,76 TL nispi avukatlık ücretine hükmedilmesi ve yargılama giderinin kabul/red (%90 kabul, %10 red) oranına göre paylaştırılması gerekirken, davacı Bakanlık yararına maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi ve yargılama giderlerinin kabul/red oranına göre paylaştırılmaması, harcın hüküm altına alınan miktar yerine maktu olarak belirlenmesi hatalı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının 3,5 ve 6 numaralı bentlerinin tümü ile hükümden çıkarılarak yerlerine;
“3-Alınması gereken 2.816,50 TL nispi karar ve ilam harcının davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydına,
5-Vekil ile temsil edilen davalı yararına 4.362,76 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Davacı tarafından yapılan 450,00 TL yargılama giderinin kabul ve ret hususu nazara alınarak 405,00 TL sinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, kalanın davacı üzerinde bırakılmasına,”rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 11/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.