İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen 30.12.2014 tarihli direnme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle temyiz isteğinin süresinde olduğu ve Dairemizin 6352 sayılı Kanunun 40.maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun geçici 2.maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Mahkemenin davacının ücret alacağı ödendiğinden davanın reddine dair verdiği karar, Dairemizin 12.06.2014 gün ve 2014/5356 esas 2014/13330 Karar sayılı kararı ile özetle “...Somut olayda; Mahkemece davalı tarafça dosyaya sunulan banka EFT dekontları ve gider pusulaları dikkate alınarak davacının ücret alacaklarına ilişkin davanın reddine karar verilmiş ise de Mahkemenin kabulü yerinde değildir. Davacı taraf Haziran ve Temmuz 2010 aylarına ilişkin ücretlerinin ödenmediğini ileri sürmüş olup davalı tarafça dosyaya sunulan belgelerin çoğu davacının iddia ettiği Haziran ve Temmuz ayından önceki tarihlere ilişkin olup söz konusu ödeme belgelerinde davacının Nisan ve Mayıs ayı ücretlerinin ödendiğine dair açıklamalar bulunduğu görülmektedir. Dosyaya sunulan belgelerden yalnızca iki tanesi Haziran ayı sonrasında düzenlenmiş ise de 08.07.2010 tarihli banka EFT belgesinde açıkça davacının Mayıs 2010 maaşının ödendiğinin belirtildiği görülmektedir. Bu durumda davacıya yalnızca 16.07.2010 tarihli banka EFT dekontu ile Haziran 2010 maaşı açıklaması ile 500,00 TL ödeme yapıldığı görülmektedir. Ücretin ödendiğini ispat külfeti davalı tarafta olup davacıyı talep ettiği döneme ilişkin yalnızca 500,00 TL Haziran 2010 maaşına istinaden ödeme yapıldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda Mahkemece tarafların iddia ve savunmaları dikkate alınarak davacının bakiye ücret alacaklarının hüküm altına alınması gerekirken davacının talep ettiği dönemden daha önce yapılan ve önceki aylara ilişkin ödeme yapıldığı açıkça gösterilen ödeme belgeleri dikkate alınarak davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.” gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, “...davacı davalı işyerinde 21.04.2010 - 21.07.2010 tarihleri arasında 3 ay çalışmış olup, iddia ettiği gibi aylık ücretinin 1.750,00 TL olarak kabulü halinde dahi tüm çalışma süresi için ödenmesi gereken ücret 5.250,00 TL dir. Davacının sunduğu ödeme belgeleri ise davacıya bu dönem için bu miktardan daha fazla (5.341,00) TL ödendiğini göstermektedir.
Davacının bu süre içinde fazla çalışma, UBGT, hafta tatili gibi çalışma iddiası ve karşılığı ücret talebi bulunmadığı gibi davalı tarafça sunulan ödeme belgelerine karşı beyanda bulunmak üzere süre verildiğinde de ödemelerin başka bir amaçla yapıldığı savunulmamış sadece imza inkarında bulunmuştur. Yaptırılan imza incelemesi sonunda imzanın davacının eli ürünü olduğu belirlenmiştir.
Ücret avans olarak da verilebilir, peşin olarak da verilebilir. Ödeme belgelerinde ait olduğu dönem yanlışta yazılmış olabilir. Nitekim davalı vekili cevap dilekçesinde 1.173,43 TL lik gider pusulasında ödemenin ait olduğu ayın sehven yanlış yazıldığını ifade etmiştir. Ödeme belgelerine imza inkarı dışında bir itiraz bulunmadığına göre davalı işverenin kanıt yükünü yerine getirdiği kabul edilmelidir.” gerekçeleri ile önceki kararda direnilmiştir.
Davalı işyerinde ödemelerin kimi zaman “avans ödemesi” şeklinde düzensiz ve parça parça yapılmasına, davacıya çalıştığı süre içindeki tüm hak kazandığı ücretlerin bu şekilde ödendiğinin anlaşılmasına ve direnme kararındaki tespitlere göre Dairemizin bozma kararının yerinde olmadığı, direnme kararının doğru olduğu anlaşılmakla dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 11.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.